- cognominativus
cōgnōminātīvus, a, um (cognomino), das cognomen bezeichnend, Consent. 339, 14 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
cōgnōminātīvus, a, um (cognomino), das cognomen bezeichnend, Consent. 339, 14 K.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.