concilio

concilio

concilio, āvī, ātum, āre (concilium), zusammenbewegen, -bringen, I) vereinigend = vereinigen, verbinden, A) materiell: 1) im allg.: corpora, Lucr.: dispersa, Lucr. – 2) insbes., mit dem Nbbgr. des Verdichtens = cogere, verdichten, walken, vestimentum, Varr. LL. 6, 43. – B) der Neigung, Gesinnung nach verbinden = befreunden, geneigt machen, gewinnen, 1) im allg.: res publica nos inter nos conciliatura, Cic.: legiones sibi pecuniā, Cic.: civitatem, gentem alci, Caes. u. Liv.: reges, für sich gewinnen, Nep.: u. so iudicem, Quint.: animos hominum, Cic.: pollicitationibus militum animos, Suet.: m. Ang. wozu? durch ad m. Akk., alqm ad consulatus petitionem, zur Unterstützung der Bewerbung Cäsars um das Konsulat, Hirt. b.G. 8, 52, 2: ganz absol., conciliare, narrare, Quint. 3, 4, 15: nihil est ad conciliandum gratius verecundiā, Quint. 11, 3, 161: ut concilies (sc. eum), Plaut. trin. 386. – 2) insbes. a) eine Sache der Neigung jmds. zuwenden, d.i. jmd. für etw. gewinnen, dictis artes conciliasse suas (tyranno), Ov. trist. 3, 11, 42. – b) v. der Natur, instinktmäßig verbinden, α) die instinktmäßige Neigung, den instinktm. Trieb eines Ggstds. einem Ggstde. zuwenden, jmd. od. etw. auf einen Ggstd. instinktmäßig hinleiten, hinführen, hinweisen, quas res quosque homines quibus rebus aut quibus hominibus vel conciliasset vel alienasset ipsa natura, Quint. 5, 10, 17. – u. im Pass., omne animal primum constitutioni suae conciliari, werde zuerst seinem natürlichen Zustande zugewendet, d.i. richte sich zuerst nach s. nat. Z., Sen. ep. 121, 14 (vgl. § 15 sqq.): u. primum sibi ipsum conciliatur animal, wendet seine erste Sorge sich selbst zu, Sen. ep. 121, 17. – β) eine Sache der instinktartigen Neigung jmds. zuwenden, d.i. jmds. Instinkt auf etwas hinführen, frui iis rebus, quas primas homini natura conciliet, Cic. Acad. 2, 131 (vgl. conciliatio no. I, b, β). – II) schaffend, bereitend: A) zur Stelle schaffen, herschaffen, verschaffen, anschaffen, 1) im allg.: si ullo pacto ille (filius) huc conciliari potest, hierher geschafft, Plaut.: HS tricies, pecunias, sich verschaffen, sich zu verschaffen wissen, Cic. – m. dopp. Acc., cum ei dignatio Iuliā genitam Atiam conciliasset uxorem, Vell. 2, 59, 2. – 2) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen (im guten Sinne) durch Werbung um sie, (im üblen Sinne) durch Kuppelei zur Gemahlin od. Buhlin verschaffen, um sie werben, sie kuppeln, alqam, Komik. u.a.: conciliari viro, Catull.: filiam suam alci, verkuppeln, Suet.: ut sese ad eum conciliarem, Plaut. – b) käuflich verschaffen, kaufen, alci peregrinum Spartanum, Plaut.: alqam pulchre (billig), Plaut.: recte conciliatus (Ggstz. male conciliatus), Komik. – B) zustande bringen, erwirken, gewinnen, erwerben, verschaffen, bereiten, er zeugen, vermitteln, nuptias, Nep. u. Iustin.: alci principatum, Vell.: sibi voluntatem alcis, Cic.: alci amicitiam cum alqo, Cic.: pacem inter cives, Cic.: pacem inter se, Enn. fr.: sibi amorem ab omnibus, Cic.: otium toti insulae, Nep.: otii nomine servitutem, Nep.: alci incommoda, Lucr.: alci invidiam, Vell.: alci odium omnium hominum, Plin.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • concilio — sustantivo masculino 1. Área: historia Reunión eclesiástica, especialmente la organizada oficialmente por alguna iglesia cristiana: concilio provincial, concilio de obispos europeos, concilio nacional. concilio universal / ecuménico Concilio bajo …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • concilio — (Del lat. concilĭum). 1. m. Junta o congreso para tratar algo. 2. Colección de los decretos de un concilio. 3. Junta o congreso de los obispos y otros eclesiásticos de la Iglesia católica, o de parte de ella, para deliberar y decidir sobre las… …   Diccionario de la lengua española

  • concílio — s. m. 1.  [Religião] Assembleia do alto clero para tomar decisões disciplinares ou de fé. 2. Cânones ou decisões conciliares. 3. Congresso; assembleia.   ‣ Etimologia: latim concilium, ii, reunião, assembleia, concílio, entrevista   • Confrontar …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Concilio — (Del lat. concilium, reunión, asamblea.) ► sustantivo masculino 1 RELIGIÓN Asamblea de obispos y de teólogos que, de acuerdo con el papa, decide sobre cuestiones de doctrina y de disciplina eclesiástica. 2 RELIGIÓN Colección de los decretos de… …   Enciclopedia Universal

  • concilio — con·cì·lio s.m. 1. TS eccl. assemblea di vescovi riuniti per discutere questioni in materia di fede, costumi e disciplina del clero 2. CO estens., scherz., riunione, spec. segreta, fatta con ostentazione di grande serietà: gli studenti, riuniti… …   Dizionario italiano

  • Concilio — Para otros usos de la palabra, véase Concilio (desambiguación) Concilio (del latín concilium) es una reunión o asamblea de autoridades religiosas (obispos y otros eclesiásticos) generalmente efectuada por la Iglesia Católica u Ortodoxa, para… …   Wikipedia Español

  • concilio — {{#}}{{LM C09720}}{{〓}} {{SynC09952}} {{[}}concilio{{]}} ‹con·ci·lio› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}En la Iglesia católica,{{♀}} asamblea o congreso de los obispos y otros eclesiásticos para tratar y decidir sobre materias de fe y costumbres …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • concilio — s m 1 Junta o congreso, principalmente el que organizan autoridades eclesiásticas para tratar y decidir cuestiones de dogma y de disciplina de la Iglesia católica 2 Concilio ecuménico El que se lleva a cabo por convocatoria papal, con la… …   Español en México

  • Concilio Vaticano II — XXIº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Apertura de la segunda sesión (29 de septiembre de 196 …   Wikipedia Español

  • Concilio de Trento — XIXº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Sesión del Concilio de Trento, cuadro de Tiziano …   Wikipedia Español

  • Concilio Vaticano I — XXº Concilio Ecuménico de la Iglesia Católica Fecha de inicio 8 de diciembr …   Wikipedia Español

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”