concresco

concresco

con-crēsco, crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, I) im allg.: a) sich verdichten = gerinnen, verhärten, starren (Ggstz. extenuari, liquescere; Perf. concrevisse, Ggstz. liquere, fluere), cum lac concrevit, Col.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae, Verg.: si quid umoris intus concreverit, Cels.: u. im Partiz., concretum lac, Verg. u. Tac.: durata et alte concreta glacies, Liv.: concretus gelu Danuvius, zugefroren, Flor.: concretus sanguis, Cels.: aër concretus (Ggstz. fusus et extenuatus), Cic.: crassum (od. pingue) caelum et concretum (Ggstz. aër purus ac tenuis), Cic.: concreta ossa, verhärtete (ohne Mark), Plin.: u. übtr., concretus dolor, starrer, tränenloser, Ov. ex Pont. 2, 11, 10: vultus, starrer, strenger, Tert. adv. Val. 1: auditus, dickes, Prud. apoth. 486: Kompar., semen concretius aequo, Lucr.: spuma lactis concretior, Plin.: cibatus concretior et grandior (sc. liquore), Macr.: neutr. subst., nihil concreti habere, nihil solidi, Cic.: concreta quaedam, Cels. – mit Angabe infolge wessen? durch ex u. Abl., vel ex morbo vel ex ictu concrescit umor sub duabus tunicis (oculi), Cels. – m. Ang. wodurch? durch Abl., aqua conglaciat frigoribus et nive pruināque concrescit, Cic.: mare concrescit glacie, Ov.: imbres gelidis concrescunt ventis. Ov.: gelidus concrevit frigore sanguis, Verg.: iam non fluere, sed duritie quādam concrevisse (v. Staar im Auge), Cels.: u. im Partiz., gelu nix concreta, Iustin.: nix concreta pruinā, Lucr.: concreta sanguine barba, zusammenklebend, Ov. – m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., concretum aliquid ex sanguine, Cels. – mit Ang. wohin? wozu? (etwas verhärtet) durch in u. Akk., umorem in lapidem concrescere, Plin.: od. (poet.) durch Dat., rigido concrescere rostro ora, Ov. – b) sich verdichten = sich verdunkeln, cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, mit verdunkeltem Lichtglanz barg, Cic. poet. de div. 1, 18. v. 21. – c) beim Wachsen sich zusammenziehen, nanus et ipse suos breviter concretus in artus, verkürzt, Prop. 4, 8, 41. – II) prägn., sich verdichtend entstehen, sich ansetzen, sich bilden, putres concrescere fungos, Verg.: cum cinis in foco concrescit, Plin.: quanto prolixior in pecore concrescit (lana), tanto magis obnoxia est rubis, Col. – m. Ang. woher? woraus? durch Adv., durch ex u. (selten) de m. Abl., unde (sanguis, bilis, ossa etc.) concreta et quomodo facta sint, Cic.: aut simples est natura animantis...; aut concreta ex pluribus naturis, Cic.: cuius ex sanguine concretus homo et coalitus est, Gell.: de terris terram concrescere parvis, Lucr. – m. Ang. wodurch? durch Abl., hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut concreta videtur tanta vis memoriae? Cic. – übtr., concreta labes, die anhaftende Verderbnis, Verg. Aen. 6, 746: u. Partiz. subst., multa diu concreta, vieles, was so lange (mit uns) vereint ist (Gebrechen, Laster), ibid. 6, 738. – / Infin. perf. synkop. concresse, Ov. met. 7, 416.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • конкремент — (concrementum: лат. сросток; от concresco, concretum срастаться, уплотняться; син. камень) плотное, часто каменистой структуры, патологическое образование, обычно свободно расположенное в полом органе или в выводном протоке железы и возникающее… …   Большой медицинский словарь

  • конкресценция позвонков — (concrescentia vertebrarum; лат. concresco срастаться) см. Блокирование позвонков …   Большой медицинский словарь

  • Конкреме́нт — (concrementum; лат. сросток; от concresco, concretum срастаться, уплотняться; син. камень) плотное, часто каменистой структуры, патологическое образование, обычно свободно расположенное в полом органе или в выводном протоке железы и возникающее… …   Медицинская энциклопедия

  • Конкресце́нция позвонко́в — (concrescentia vertebrarum; лат. concresco срастаться) см. Блокирование позвонков …   Медицинская энциклопедия

  • Конкремент —         (лат. concresco, soncre turn срастаться, уплотняться), см. Камни предстательной железы. (Источник: Сексологический словарь) …   Сексологическая энциклопедия

  • Конкретный — Конкретный. В качестве недавно введенных «неправильных галлицизмов» [в книге Н. Г. «Неправильности в современном разговорном, письменном и книжном русском языке» (1890) Л. А.] отмечены такие слова: (...) конкретный (concret «слово отчасти… …   История слов

  • -escent — ⇒ ESCENT, ESCENTE, suff. Suff. issu du lat. escentem, dés. du part. prés. de la forme inchoative, qui sert à former des adj. dont la plupart sont empr. au lat. et signifiant « qui prend la qualité » ou « qui commence à ». A. BOTANIQUE :… …   Encyclopédie Universelle

  • -escente — ⇒ ESCENT, ESCENTE, suff. Suff. issu du lat. escentem, dés. du part. prés. de la forme inchoative, qui sert à former des adj. dont la plupart sont empr. au lat. et signifiant « qui prend la qualité » ou « qui commence à ». A. BOTANIQUE :… …   Encyclopédie Universelle

  • concrescere — con·cré·sce·re v.intr. (io concrésco; essere) TS biol. di parti di organismi vegetali o animali, crescere insieme {{line}} {{/line}} DATA: 1865. ETIMO: dal lat. concrescĕre, v. anche crescere. NOTA GRAMMATICALE: per la coniugazione vd. accrescere …   Dizionario italiano

  • concreto — |é| adj. 1. Consistente, espesso, condensado, que tem consistência (mais ou menos sólida). 2. Que tem corpo (opõe se a abstrato). 3. Que é perceptível aos sentidos. 4. Determinado, particular. • s. m. 5. Objeto concreto. 6. Qualidade ou estado do …   Dicionário da Língua Portuguesa

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”