- consectarius
cōnsectārius, a, um (consector), folgerecht, illud vero minime consectarium, sed in primis hebes, gloriatione dignam esse beatam vitam, Cic. de fin. 4, 50. – subst., cōnsectāria, ōrum, n., die Schlußfolgen, die Folgesätze, Cic. de fin. 3, 26 u. 4, 48.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.