consularis

consularis

cōnsulāris (arch. cōsulāris), e (consul), zum Konsul gehörig, konsularisch, des Konsuls od. der Konsuln, eines Konsuls (prägn. = eines Konsuls würdig, sich für einen Konsul geziemend), Konsul-, zuw. eines gewesenen Konsuls, eines Konsularen, I) adi.: aetas, das zum Konsulamte gesetzliche Alter (von 43 Jahren), Cic.: animus, animi (Mut), Liv. u. Plin. ep.: arma, Vell.: auctoritas, Cic.: candidatus, ein Bewerber um das Konsulat, Cic.: comitia, zur Konsulwahl abgehaltene, Cic.: cura et sollicitudo, mit dem Konsulamte verbundene, Plin. pan.: exercitus, Liv.: familia, in der ein Glied Konsul gewesen ist, Cic. u. Suet.: ebenso domus, Plin.: femina, Gattin eines Konsularen, Suet.: impedimenta, die Konsuln aufhaltende, Liv.: imperium, Cic.: insignia, Tac.: legati (s. unten no. II, A), Suet.: leges, von den Konsuln gegebene, Liv.: libido, Cic.: lictor, Hor.: locus, Platz, Rangplatz der Konsularen (im Senate), Cic.: c. munera (zB. obire), Liv.: officium, Cic., officia, Plin. pan.: oratio, die Rede eines Konsuls (= die eines Konsuls würdige Rede), Liv.: ornamenta, eines K. (unter den Kaisern auch an Nichtkonsuln verliehen), Suet.: consulari patre genitus, der Sohn eines Konsularen, Plin. pan.: tribuni militum consulari potestate, Liv.: provincia, Caes.: res operosa ac minime c., für die K. gar nicht geeignet, Liv.: senex, ein greiser Konsular, Tac.: vindicta, Vell.: vinum, nach dem Konsul benannt, unter dem er gekeltert worden, Mart.: vir (s. unten no. II, A), Plin. pan. u. Suet. – quam consulare, dem konsular. Gebrauche gemäß, Plin. pan. – II) subst., cōnsulāris, is, m. A) (vollst. consularis vir) einer der Konsul gewesen war, der Konsular, Cic. u.a. – so auch filius, frater c., Vell. – In der Kaiserzeit steht consularis besonders für diejenigen Statthalter der kaiserlichen Provinzen, die Konsuln gewesen waren, eig. legatus consularis, Tac. – B) in der Kaiserzeit auch Titel für höhere Staatsbeamte, die, ohne Konsuln gewesen zu sein, die Erlaubnis erhielten, die konsular. Insignien zu tragen, Tac. u. Suet. – Dav. adi., adoptio c., A. durch einen Konsularen, Quint. 6. prooem. 13.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Consularis — is a Latin word, derived from consulo, take counsel . Contents 1 Roman history 2 Modern use 3 See also 4 References …   Wikipedia

  • Consularis — (C. vir), 1) bei den Römern zur Zeit der Republik derjenige, welcher das Consulat wirklich bekleidet hatte, s. Consul 1); 2) unter den Kaisern Titel des Consul honorarius od. der Heerführer, bes. der von den Kaisern in ihren Domainenprovinzen… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Consulāris — Consulāris, bei den Römern zur Zeit der Republik Prädikat gewesener Konsuln, unter den spätern Kaisern Titel auch solcher, die nicht Konsuln gewesen waren, vorzugsweise der höhern Kriegsbefehlshaber, Provinzialstatthalter und andrer hoher… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • CONSULARIS Habitus — non idem prorsus veteri Rei publ. Romanae aevô, qui citeriori Imperatorum. Norum enim quidem ex Scriptoribus priscorum Consulum, vestes fuisse togas pictas, et palmatas ac trabeas: cuius nomenclaturae indumenta etiam Consulibus sub Graecis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONSULARIS Locus — vide infra Locus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Consularis —         (лат.), бывший консул; в императорскую эпоху этот титул давался как особое отличие также и тем, кто прежде консулом не являлся. В позднюю эпоху Римской империи С. посылали губернаторами в пров …   Словарь античности

  • Anisota consularis — Anisota consularis …   Wikipédia en Français

  • AGRIPPA Consularis (M) — M. AGRIPPA Consularis patruus Severi Imperatoris apud Ael. Spartianum in Vita huius. c. 1 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AQUILA Consularis — signum fuit Rei publicae. Sueton. in August. c. 94. Somniavit Iovem Optimum Maximum pr aetextatis compluribus circa aram ludentibus unum sercrevisse, atque in eius sinum signum Rei publicae, quod manus gestaret, reposuisse. Insindebat illa… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • JULIUS Lupus Consularis — vitticus Antonini pii. Imp. cuius meminit Iul. Capitolin. in Pio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MONS Consularis — vel Mons Contorius a Fultone III. cognomine Nerra, Consule Andegavensium, conditum castrum est in Gallia, vulgo Montcontour: clade olim Wilhelmi Comitis Pictonum ac Ducis Aquitaniae, et praeteritô saeculô Reformatorum celebre, in Pictonibus. Id… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”