contiguus

contiguus

contiguus, a, um (contingo), I) aktiv = berührend, 1) berührend, treffend, ut contigui magis directioresque ictus fiant, daß ein Schuß mit mehr Treffähigkeit abgegeben werde und geradeaus gehe, Gell. 9, 1, 2. – 2) berührend, anstoßend, angrenzend, benachbart, a) räumlich: α) v. Lebl.: domus, Ov. met. 4, 57: ortus (Plur.), Auson. ecl. 2, 14: aspectus, die nächste Aussicht, Amm. 26, 2, 10. – m. Dat., horti muris contigui, Augustin. conf. 8, 6: pars circi, quae Aventino contigua, Tac. ann. 6, 45: ea pars circi, quae Palatino Caelioque montibus contigua est, Tac. ann. 15, 38 in.: luna alias admota caelo alias contigua montibus, bald sich dem Scheitelpunkte nähernd, bald die Berge berührend, Plin. 2, 43: im Bilde, eorum fortunam caelo contiguam facere, zu den Wolken erheben, Amm. 28, 2, 7. – n. pl. subst., nec contigua nec apposita cernebantur, die vor und neben sich liegenden Gegenstände, Amm. 17, 7, 2. – β) v. Pers.: Cappadoces, Tac. ann. 2, 60: ubi vicissim contiguae se cernerent partes, einander von Angesicht zu Angesicht sahen, Amm. 24, 6, 10. – mit Dat., proximus nobis Italus et contiguus Hispanus, Pacat. pan. 24, 5: dux parti nostrae contiguus, zunächst an unserer Grenze (als Befehlshaber) stehend, Amm. 16, 9, 3: iam telo contiguus, in die Schußweite gekommen, Amm. 19, 1, 7: litoribus Cypriis contigui navigabant, sich dicht an die cypr. Gestade haltend, Amm. 14, 2, 3. – b) in der Reihenfolge, ununterbrochen, wiederholt, eo usque provecti, ut instanter mortem contiguis assultibus intentarent, Amm. 20, 8, 10. – c) der Zeit nach, nahestehend an usw., centenario iam contiguus, Amm. 24, 1, 10: quinquagesimo anno contiguus, Amm. 31, 14, 1. – d) der Beschaffenheit usw. nach, α) von Lebl.: contigua morti tormenta, beinahe den Tod bringende F., Amm. 28, 1, 56: suspiciones veritati contiguae, die fast zur Gewißheit erhobenen Verdachtsgründe, Amm. 21, 6, 2: pericula veritati saepe contigua, die oft mit der Wahrheit verbunden sind, Amm. 26, 1, 1. – β) v. Pers.: ut iam caelo contiguus, schon an die Himmlischen reichend, schon fast ein Gott, Amm. 15, 5, 3: Ennius emeruit... contiguus poni tibi, ist würdig, dir an die Seite gestellt zu werden, Ov. art. am. 3, 410. – II) passiv = ἁπτός, berührbar, begreifbar, gew. mit visibilis verb., Chalcid. Tim. 31 B. 32 C. 308. 345. – mit Dat. = erreichbar für usw., contiguus missae hastae. Verg. Aen. 10, 457.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • contiguus — index adjacent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • contigua —   , contiguus   L. neighbouring. Closely related to another species …   Etymological dictionary of grasses

  • contigu — contigu, uë [ kɔ̃tigy ] adj. • v. 1377; lat. contiguus, de contingere « toucher » ♦ Qui touche à autre chose. ⇒ accolé, adjacent, attenant, avoisinant, voisin. Deux jardins contigus. ⇒ mitoyen. « Une vaste galerie contiguë à son cabinet »… …   Encyclopédie Universelle

  • contiguu — CONTÍGUU, UĂ, contigui, ue, adj. (livr.) Care se leagă, se înrudeşte, se uneşte cu ceva, care are elemente apropiate, comune cu altceva. [pr.: gu u] – Din fr. contigu, lat. contiguus. Trimis de RACAI, 30.09.2003. Sursa: DEX 98  CONTÍGUU adj.… …   Dicționar Român

  • Paxillus involutus — Scientific classification Kingdom: Fungi Division …   Wikipedia

  • Paxille enroulé — Paxillus involutus …   Wikipédia en Français

  • contiguo — (Del lat. contiguus.) ► adjetivo Que está al lado de otra cosa: ■ su casa es contigua a la mía; habitaciones contiguas. SINÓNIMO adyacente vecino ANTÓNIMO separado * * * contiguo, a (del lat. «contigŭus»; «a …   Enciclopedia Universal

  • contiguë — ● contigu, contiguë adjectif (latin contiguus, de contingere, toucher) Qui touche à quelque chose, à un lieu ; qui en est voisin : La maison est contiguë à la mairie. Nos chambres sont contiguës. Qui est rapproché de quelque chose d autre par le… …   Encyclopédie Universelle

  • Kontiguität — Kon|ti|gu|i|tät 〈f. 20; unz.〉 1. Angrenzung, Berührung 2. (zeitl.) Zusammensein, Zusammenfallen (von Erlebnissen) [zu lat. tangere „berühren“] * * * Kon|ti|gu|i|tät, die; [frz. contiguïté, zu: contigu < lat. contiguus = angrenzend, benachbart] …   Universal-Lexikon

  • contiguity — 1. Contact without actual continuity, e.g., the contact of the bones entering into the formation of a cranial suture. Cf.:continuity. 2. Occurrence of two or more objects, events, or mental impressions together in space (spatial c.) or time (te …   Medical dictionary

  • Chanteius — ? Chanteius Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Паукообразные …   Википедия

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”