crudelis

crudelis

crūdēlis, e (crudus), roh von Charakter und im Benehmen u. dah. gefühllos, herzlos, grausam, unbarmherzig, schonungslos (Ggstz. mitis, clemens, lenis, misericors), I) v. leb. Wesen, deren Gemüt, Benehmen usw.: Amor, Verg.: Castor, Cic.: cr. atque importuna mulier, Cic.: istius animus ferus, crudelis atque inhumanus, Cornif. rhet.: cr. mens (Ggstz. clementia), Catull.: truces atque crudeles mores (Ggstz. mores mitissimi, des Jagdhundes), Col. – crudelior ipso sit mihi mens pelago, Ov.: aliquanto crudelior esse coepit, Nep.: ut post victoriam audito fuerit crudelior, Vell.: qui crudelior? Cic.: crudelissimus tyrannus Dionysius, Cic.: anus crudelissima, Petr. – mit nähern Angaben, non voluntate aut naturā non esse crudelem, Cic.: ob eamque rem crudelis (fuit), Nep.: Lepidus cr. in liberos (Kinder), Cic.: in superiores contumax est, in inferiores crudelis, Cornif. rhet.: sed non Neptunus tanto cr. amori, Prop.: seditiosus civis et i n hominis consularis calamitate crudelis, Cic. – II) v. lebl. Subjj.: a) v. personif. lebl. Ggstdn., denen Grausamkeit beigelegt wird: amor tauri, grausame, quälende, Verg.: ferrum, Prop.: funus, herzzerreißende, Verg.: manus, Petr.: instrumenta necis, Ov.: ianua vel dominā crudelior ipsā, Prop. – b) übtr., von Vornahmen und Zuständen, die von einer grausamen Gesinnung herrühren, mit denen der Begriff der Grausamkeit verbunden ist, bellum cr. et exitiosum, Cic.: dominatio crudelis superbaque, Cic.: poena, Ov.: sententia eius mihi non crudelis videtur, Sall.: in tam crudelem necessitatem incĭdere, Cic. – id ipsum et multo alia crudeliora nobis omnibus Lepidus, Antonius et reliqui hostes denuntiant, Cic.: consilia crudelissima, Cic.: crudelissimum nomen tyranni, der Ruf der Grausamkeit, in dem der Tyrann stand, Nep. – m. nähern Angaben, poena in cives crudelis, Cic. Phil. 11, 1. – m. 2. Supin., o rem cum auditu crudelem tum visu nefariam! Cic. Planc. 99. – crudele est m. folg. Infin., incīdere vivorum corpora et crudele et supervacuum est, Cels. 1. prooem. extr. p. 12, 36 D. – / Adv. crūdēle (= crudeliter), Stat. Theb. 3, 211. Claud. in Eutr. 2, 108; rapt. Pros. 1, 282 u. 3, 340.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • crudelis — index cruel Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Crudelis in re adversa est objurgatio. — См. Не смейся чужой беде, своя на гряде …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Pogonomyrmex crudelis — Harvesting Har vest*ing, a. & n., from {Harvest}, v. t. [1913 Webster] {Harvesting ant} (Zo[ o]l.), any species of ant which gathers and stores up seeds for food. Many species are known. [1913 Webster] Note: The species found in Southern Europe… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • PETRUS Crudelis — Castellae Rex successit patri Alphonso XI. A. C. 1350. an. aetat. 16. plurium nobilium sanguine, sub initium statim regni, madens. Ductam dein Blancam, filiam Petri I. Comit. Borbonii, triduo post nuptias, in vincula coniecit, ut eo liberius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • impius et crudelis judicandus est qui libertati non favet — /impiyas et kruwdiylas juwdaksndas est kway libarteytay non feyvat/ He is to be judged impious and cruel who does not favor liberty …   Black's law dictionary

  • impius et crudelis judicandus est qui libertati non favet — /impiyas et kruwdiylas juwdaksndas est kway libarteytay non feyvat/ He is to be judged impious and cruel who does not favor liberty …   Black's law dictionary

  • Impius et crudelis judicandus est qui libertati non favet — He should be adjudged impious and cruel who does not favor liberty …   Ballentine's law dictionary

  • cruel — cruel, cruelle [ kryɛl ] adj. • crudel Xe; lat. crudelis, de crudus (→ 2. cru), au fig. « qui aime le sang » 1 ♦ Qui prend plaisir à faire, à voir souffrir. ⇒ barbare, dur, féroce, impitoyable, inhumain, méchant , sadique, 1. sanguinaire, sauvage …   Encyclopédie Universelle

  • cruelle — ● cruel, cruelle adjectif (latin crudelis) Qui se plaît à faire souffrir, à tuer, à torturer ; féroce : Être cruel envers les animaux. Qui manifeste de la cruauté, de la férocité ; inhumain, barbare : Obéir à des ordres cruels. Qui est sans pitié …   Encyclopédie Universelle

  • Apollo et Hyacinthus — Apolo y Jacinto Apollo et Hyacinthus seu Hyacinthi metamorphosis Apolo y Jacinto. Grabado de Bauer para una edición de la Metamorfosis de Ovidio, libro X, de 1703. Forma intermedio …   Wikipedia Español

  • cruel — (Del lat. crudelis.) ► adjetivo 1 Que se complace con el sufrimiento de los demás: ■ tuvo fama de guerrero cruel y sanguinario. SINÓNIMO bárbaro despiadado insensible ANTÓNIMO afectuoso sensible …   Enciclopedia Universal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”