cubo

cubo

cubo, buī, bitum, āre, auf ein Lager gelehnt-, gelagert sein, ruhend liegen, auf einem Lager ruhen, a) übh.: α) v. Menschen: cubans legere quaedam solebat, Suet.: ut etiam legationes audiret cubans, Suet. – supinum (auf dem Rücken), caelum intuentem, stupidum cubuisse, Suet.: c. molliter, Cels. (vgl. senis Anchisae molliter ossa cubent! Ov.): c. in latus dextrum aut sinistrum cruribus paulum reductis, Cels.: c. in ventrem, Cels. – c. in pallio et humi, Capit.: c. in lectica, Cic.: in lecto, Plaut., Cornif. rhet. u.a.: od. bl. lecticā, Suet.: argenteis lectis, Curt. – β) v. Tieren, admonitus (canis) ostiarii calce, ut cubaret (sich zu kuschen), Petron. 64, 7. – pisces cubantes, gewöhnlich in der Tiefe der Gewässer ruhig liegende »Plattfische, Halbfische«, Col. 8, 17, 9. – γ) poet. übtr. v. Örtl., quā cubat unda freti, Mart. 5, 1, 4. – bes. v. Örtl., der Lage nach sanft sich senken, sich lehnen, cubantia tecta, Lucr. 4, 515: Ustica cubans, Hor carm. 1, 17, 11. – b) zu Tische liegen, dah. prägn. = speisen, Tafel halten, cubantem cenare, Iustin. – qui proximi ei cubuerant, Curt.: iuxta c., Suet.: c. supra, infra alqm, Val. Max. u. Curt.: c. in arbore, sub arbore, Plin.: quod meminisset, quo eorum loco quisque cubuisset, Cic. – Partiz. subst., cubantēs = die Speisenden, Plin. ep. 5, 6, 36. – c) zu Bette liegen, α) schlafen, hic fuit, hic cubuit, Ov.: cubantem puerum detonderunt, Plin. ep. – cubitum ire, Cato u. Cic., abire, Plaut., discedere, Cic. (vgl. villicus primus cubitu surgat, postremus cubitum eat, Cato): cubitum se eo conferre, Suet. – propter (dicht daneben) c., Cic.: humi sub divo, Suet.: in eo conclavi, Cic.: toro humili et instrato, Suet.: altero lecto, Val. Max. – c. aestate apertis cubiculi foribus, Suet. – dah. v. Beischlaf, cum alqa od. cum alqo, Komik. u. Catull., od. absol., zB. cubat complexus, Plaut. – β) krank zu Bette liegen, krank daniederliegen, krank liegen, auch bl. liegen (s. die Auslgg. zu Hor. sat. 1, 1, 78), haec cubat, illa valet, Ov.: cubantem disputare de alqa re, Cic.: cubans aeger, Cels. – in domo Maecenatis, Suet.: trans Tiberim prope Caesaris hortos, Hor. – plebeia in veste, Lucr. – in morbo, Plaut.: ex (infolge) duritie alvi, Suet.: puerperio, Plaut. – Partiz. subst., cubāns = der krank Liegende, der Kranke, Cels. 3, 4. p. 79, 2 D. u. ö. – / Pers. cubavit, Vulg. 2. regg. 13, 14; Isai. 34, 14; Ezech. 19, 2: cubaverint, Cael. Aur. chron. 3, 8, 148: synkop., cubaris = cubaveris, Prop. 2, 15, 17: cubasse = cubavisse, Quint. 8, 2, 20.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • cubo — sustantivo masculino 1. Área: geometría Cuerpo geométrico formado por seis caras que son cuadrados iguales: Tú dibuja un cubo en perspectiva. Es un cubo de arcilla que utilizo como pisapapeles. 2. Área: matemáticas Resultado de multiplicar una… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • cubo — s. m. 1. Sólido de seis faces quadradas iguais entre si. 2. Produto de um número pelo seu quadrado. 3. Terceira potência de um número. 4. Medida de madeira sem fundo para cubar areia, pedra britada, etc. 5. Vão em que cai a água na roda… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Cubo — Para otros usos de este término, véase Cubo (desambiguación). Hexaedro regular o Cubo Familia: Sólidos platónicos Imágen del sólido …   Wikipedia Español

  • Cubo — I (Del lat. cupa, cuba.) ► sustantivo masculino 1 Recipiente de madera, plástico o metal, más ancho por la boca que por el fondo y provisto de un asa en el borde superior, usado para transportar líquidos u otros materiales, o para faenas… …   Enciclopedia Universal

  • cubo — {{#}}{{LM C11155}}{{〓}} {{SynC11421}} {{[}}cubo{{]}} ‹cu·bo› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Cuerpo geométrico limitado por seis polígonos o caras que son seis cuadrados iguales: • Los dados tienen forma de cubo.{{○}} {{<}}2{{>}} Recipiente de forma …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • cubo — cù·bo s.m., agg. 1a. s.m. AU TS geom. figura geometrica solida formata da sei facce quadrate uguali 1b. s.m. AU estens., ogni oggetto con tale forma: un cubo di sapone, di plastica 2. s.m. CO estens., nelle discoteche, pedana, spec. di forma… …   Dizionario italiano

  • cubo — 1 s m 1 (Geom) Cuerpo regular formado por seis cuadrados iguales 2 Espacio de los edificios y las casas que tiene esta forma: cubo de luz, cubo de la escalera, el cubo del elevador 3 (Mat) Número que resulta al multiplicar un número dos veces por …   Español en México

  • cubo — (m) (Intermedio) recipiente cilíndrico, hecho de madera o plástico, que sirve para transportar cosas Ejemplos: Los obreros traían la arena a la obra en cubos. Caballos beben agua del cubo. Colocaciones: cubo de basura Sinónimos: balde …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • cubo — {{hw}}{{cubo}}{{/hw}}A s. m. 1 (mat.) Poliedro regolare con sei facce quadrate uguali. 2 (est.) Qualsiasi oggetto a forma di cubo. 3 (mat.) Terza potenza: elevare al –c. B agg. Cubico: metro –c …   Enciclopedia di italiano

  • Cubo de Rubik — Saltar a navegación, búsqueda Un cubo de Rubik resuelto …   Wikipedia Español

  • Cubo (aritmética) — Saltar a navegación, búsqueda y=x³, para valores enteros que satisfacen 1≤x≤25. En aritmética y álgebra, el cubo de un número n es la tercera potencia el resultado de multiplicar por sí mismo dos veces …   Wikipedia Español

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”