destino

destino

dē-stino, āvī, ātum, āre (*stanāre, abgel. v. stāre, vgl. ἱστάνω), eig. feststellen, dah. I) = festmachen, -binden, befestigen, anbinden (vgl. die Auslgg. zu Caes. b. G. 3, 14, 6), antemnas ad malos, Caes.: arcas firmiter, Vitr.: lorum, quo fueram destinatus, abrumpo, Apul. – II) übtr.: A) festbinden, diverso quodam negotio destinatus, gebunden durch usw., Apul. met. 9, 21. – B) entschieden festsetzen, -bestimmen, fest beschließen (vgl. Benecke Iustin. 8, 3, 11. Fabri Liv. 24, 2, 1), 1) im allg.: tempus locumque ad certamen, Liv.: alqm ad mortem, Liv.: saxo aurove in aliud destinato, Tac. – alci diem necis, Cic.: haedo et venerem et proelia, zuweisen, Hor. – alqd (domum, locum) publicis usibus, Vell. u. ICt.: Hannibali provinciam, Liv. – alqm morti, dem T. weihen, Curt. (u. so destinata morti victima, Flor.: debiti destinatique morti, unfehlbar dem T. geweiht, Liv.: animus morti destinatus, auf den T. gefaßt, Tac.): supplicio destinatus, verurteilt zur T., Curt.: sorti destinatus, dem Sch. verfallen, Curt. – operi destinati, die bei der Schanzarbeit Beschäftigten, Caes.: ad omne obsequium destinatus, entschlossen, Curt. – dest. alqm animo parem alci, fest dafür halten, Liv.: ebenso alqm animis auctorem caedis, Liv.: certae destinataeque sententiae, Cic. – m. folg. Infin. od. Acc. u. Infin., fest beschließen, sich fest vornehmen, die feste Absicht haben, im Sinne haben, auch die feste Erwartung hegen (mit und ohne animo; vgl. Fabri Liv. 24, 2, 1), quae agere destinaverat, Caes.: si destinarent potiorem populi Romani quam regis Persei amicitiam habere, Liv.: quas urbes direpturos se destinaverant, Liv.: sibi destinatum in animo esse Camillo summittere imperium, Liv.: morte solā vinci destinaverant animis, Liv. – absol., ut destinarat, Suet. – Partic. subst., dēstinātum, ī, n. u. dēstināta, ōrum, n., das Beabsichtigte, nunc ad destinatum (Aufgabe, Thema) revertamur, Solin. 2, 1: so ei destinato satisfacere, Frontin. strat. praef.: antequam destinata componam, die beabsichtigte Erzählung, Tac.: pergere ad destinata (Thema), Solin.: destinatis alcis adversari, Absichten, Tac. – ex destinato (adverb.), mit reiflicher Überlegung, mit Vorbedacht, vorsätzlich, Sen. u. Suet.: ebenso destinato (Ggstz. ex occasione), Suet. Cal. 43. – 2) insbes.: a) irgend einen Punkt als Ziel bestimmen, nach etwas zielen, locum oris, Liv.: alqm ad ictum, Tac.: alqm iaculo, Iul. Val. – Partic. subst., dēstinātum, ī, n., od. Plur. dēstināta, ōrum, n., das bestimmte Ziel (σκοπός, s. Deder. Dict. 3, 18), velut destinatum petentes, Liv.: destinatum configere, Dict.: certo ictu destinata ferire, Curt. – serrā per destinata currente, in der vorgeschriebenen Linie, Sen. – prägn., sagittas, nach dem Ziele abschießen, Aur. Vict. de Caes. 42, 23. Iul. Val. 1, 23 (31). – übtr., Partiz. destinatus, gleichs. nach dem Ziele gerichtet, beharrlich, hartnäckig, at tu Catulle, destinatus obdura, Catull.: animi dest., Amm.: preces dest., Amm. – b) (sibi) alqd, für sich zum Kaufe ersehen, zu kaufen beabsichtigen (s. Lorenz Plaut. most. 631), Plaut. most. 646 u. ö. Lucil. 893. Cic. ep. 7, 23, 3. – c) ein Mädchen einem Manne als Braut, Gattin bestimmen, jmdm. verloben, alci filiam suam, Plin. ep.: m. dopp. Acc., alqam forti marito uxorem (als G.), Hor.: im Passiv m. dopp. Nom., Lepida destinata quondam uxor L. Caesari, Tac.: absol., antequam destinaretur, Ps. Quint. decl.: virgines iam desponsatae, iam destinatae, die schon verlobt, schon Bräute waren, Min. Fel.: destinata uxor (zus. = Braut), Ggstz. maritus futurus (zus. = Bräutigam), ICt. – d) als publiz. t. t., zu einem Amte usw. bezeichnen, bestimmen, ausersehen, praetor destinatus, magistratus destinati, Suet. – m. dopp. Acc., im Passiv m. dopp. Nom., dest. alqm consulem, destinatur alqs consul, Liv. u. Tac.: alqm Pompeio collegam, Suet.: alqm regem in locum alcis, Iustin.: alqm alci tutorem, Curt. – m. Dat. od. ad u. Akk. des Postens, alqm ei bello gerendo, Vell.: alqm ad castra inspicienda, Vopisc.: alqm ad Aegyptum, Vopisc.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • destino — sustantivo masculino 1. Supuesta fuerza a la que se atribuye la inevitable sucesión de los hechos: Tú no eliges tu destino. Ha tenido un destino trágico. El destino quiso que nos conociéramos. Sinónimo: sino. 2. Situación a la que alguien llega… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Destino — Режиссёр Доминик Монфери Продюсер Бейкер Бладуорт Рой Эдвард Дисней Композитор Армандо Домингес Майкл Стэробин …   Википедия

  • Destino — est un film d animation franco américain de Dominique Monfery, issu d une collaboration inattendue entre Walt Disney et Salvador Dali[1]. Il fut d abord ébauché lors de la rencontre entre les deux hommes, qui se vouaient une admiration réciproque …   Wikipédia en Français

  • destino — s. m. 1. Combinação de circunstâncias ou de acontecimentos que influem de um modo inelutável. = FADO, FORTUNA, SINA, SORTE 2. Situação resultante dessa combinação. 3. Emprego, aplicação. 4. Fatalidade. 5. Direção. 6. Lugar a que se dirige alguém… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • destino — s.m. [der. di destinare ]. 1. [il succedersi degli eventi, ritenuto come preordinato, necessario e indipendente dalle finalità umane] ▶◀ fatalità, fato. 2. (lett.) [anche al plur., l insieme degli eventi futuri: i d. dell umanità ] ▶◀ futuro,… …   Enciclopedia Italiana

  • destino — (De destinar1). 1. m. hado (ǁ fuerza desconocida que se cree obra sobre los hombres y los sucesos). 2. Encadenamiento de los sucesos considerado como necesario y fatal. 3. Circunstancia de serle favorable o adversa esta supuesta manera de ocurrir …   Diccionario de la lengua española

  • destiño — (De destiñar). m. Pedazo o parte del panal de las abejas, algo negro o verdoso, que carece de miel …   Diccionario de la lengua española

  • destino — ■ Tendremos el destino que nos hayamos merecido. (Albert Einstein) ■ Es posible que en el dominio del destino, el hombre valga más por el ahondamiento de sus preguntas, que por sus respuestas. (André Malraux) ■ El destino baraja, y nosotros… …   Diccionario de citas

  • Destino — ► sustantivo masculino 1 Futuro ya trazado e irreversible: ■ nunca se sabe lo que el destino te puede deparar. SINÓNIMO hado 2 Lugar, real o figurado, al que va dirigida una persona o cosa: ■ el tren con destino a Madrid salió con retraso.… …   Enciclopedia Universal

  • Destino — For the 1996 novel, see Un destino ridicolo. Destino Directed by Dominique Monféry Produced by Baker Bloodworth Roy E. Disney …   Wikipedia

  • Destino — Para la Editorial, véase Ediciones Destino. Para la doctrina filosófica, véase Determinismo. Para el cortometraje de animación, véase Destino (cortometraje). Enfrentado a su destino. El destino (también llamado fatum, hado o sino) es el poder… …   Wikipedia Español

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”