donarius

donarius

dōnārius, a, um (donum), zur Gabe für die Götter (zum Weihgeschenk) bestimmt, lanx, Schüssel als Weihgeschenk, *Petron. 59, 6 B. – subst., dōnārium, iī, n., I) (im Plur.) das Weihgeschenk, Aur. Vict. de Caes. 35, 7. Arnob. 7, 9 (aber Liv. 42, 28, 9 jetzt dona). – II) als Ort: A) (im Plur.) poet. = der Ort, wo die Weihgeschenke dargebracht werden (s. Serv. Verg. Aen. 2, 269), d.i. Altar, Ov. fast. 3, 335. Apul. met. 9, 10: od. Tempel übh., Verg. georg. 3, 533 u. dazu Voß. – B) der Ort zur Aufbewahrung der Weihgeschenke, der Tempelschätze, die Schatzkammer (griech. θησαυρός), Apul. met. 9, 10; flor. 15. Lucan. 9, 515.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Le Soler — 42° 40′ 58″ N 2° 47′ 38″ E / 42.6828, 2.7939 …   Wikipédia en Français

  • ROMASCOT — alias Romepenny Angl. Donarius Petri Latin. Ab Offa Rege Anglorum, seu Merciorum pendi coepit. Hic enim cum regnâsset annos 36 votumque concepisset, de Coenobio Britannorum Protomartyri St. Albano magnificentissime statuendo, ad Adrianum I. Romam …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”