- alapator
alapātor, ōris, m. (alapo) = καυχητής, der Prahler, Gloss. III, 372, 56; III, 439, 12 u. III, 475, 10.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
alapātor, ōris, m. (alapo) = καυχητής, der Prahler, Gloss. III, 372, 56; III, 439, 12 u. III, 475, 10.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
ALAPISTa — apud Arnobium l. 7. mimus est ac ludio; cuiusmodi homines, ludis comoediisque exactis, sibi invicem alapas infligebant, ut spectatores ad risum commoverent. Unde Alapistarum strepitus apud Arnobium; ita enim restituit Scaliger pro solapitarum… … Hofmann J. Lexicon universale