fistula

fistula

fistula, ae, f. I) eig., die Röhre, bes. die Wasserröhre bei Wasserleitungen (durch die das Wasser durch den Druck der Luft od. durch eigenen Nachdruck fortgetrieben wird, gew. aus Blei), modica, Liv.: ferrea, Liv.: fistulas, quibus aqua suppeditabatur Iovis templis, praecīdere, Cic.: fistulas aquarias incīdere, Capit. – So auch von der Speiseröhre, Plin.: von den röhrenartigen Gefäßen in der Lunge, Plin.: in den Zähnen, Plin.: von den Löchern, Poren im Schwamm, Plin.: fist. urinae, die Harnröhre, Cels.: dies. fist. urinalis, Veget. mul.: minutae corporum fistulae, quas medici πόρους vocant, Poren in der Haut, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iulian. 5, 15. – II) übtr.: A) der hohle Rohrstengel, 1) eig., Plin. 12, 106 u.a. – 2) meton. = die daraus bereiteten Gegenstände, u. zwar: a) die mehrröhrige Hirtenpfeife, Hirtenflöte, Rohrpfeife, griech. σῦριγξ (im Ggstz. zur einfachen Halmpfeife [stipula] vom höhern Schwunge des Hirtenliedes; vgl. Voß Verg. ecl. 2, 37; 3, 25. Gierig Ov. met. 13, 784), Lucr., Verg. u.a.: eburneola, Cic.: pastoralis, Plin. u. Macr.: contionatoria Gracchi, durch die sich Gr. den passenden Ton der Rede angeben ließ, Amm.: harundinis enodis fistula sibilatrix, Mart. Cap. 9. § 906. – b) die Schreibfeder aus Rohr, Pers. 3, 14. – B) das Rohr als Pflanze, u. zwar spez. die Röhrenkassia, nardus et crocus fistula et cinnamomum, Vulg. cant. 4, 14: vollst. casia fistula, Scrib. Larg. 36. – C) eine Art Geschwür, die Fistel, Cato r. r. 157, 14. Nep. Att. 21, 3. Cels. 5, 28, 12. Pelagon. veterin. 239 u. 448 Ihm. – D) das Blaseloch beim Wallfisch, aus dem das Wasser spritzt, Plin. 9, 19. – E) ein Schusterkneif, sutoriae similis fistula, Plin. 17, 100. – F) als chirurg. Werkzeug, eine Röhre, fictilis, Cels. 7, 11. – bes. der Katheter, fistulam demittere (einführen) in iter urinae, Cels. 7, 26, 9. – G) das Rollholz zum Aufmachen des Kuchenteigs, Apic. 4, 134. – H) fistula farraria, eine Art Handmühlen zum Mahlen des Getreides, Cato r. r. 10, 3: dass. fist. serrata, Plin. 18, 97. Vgl. H. Blümner Termin. u. Technol. der Gewerbe u. Künste2 1, 16. Anm. 2.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Fistula — Classification and external resources MeSH D005402 In medicine, a fistula (pl. fistulas or fistulae) is an abnormal[1] connection or passageway between two epithelium lined organs or vessels that …   Wikipedia

  • FISTULA — instrumentum Musicum pastorale, multo olim in usu. Fiebat autem ex plurius cicutis sive cannis cerâ iunctis. Mart. l. 14. Apopn. Epigr. 63. cuius epigraphe fistula. Quid me compactum ceris et arundine rides? Quae primum exstructa est Fistula,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Fistula — Fis tu*la (?; 135), n.; pl. {Fistul[ae]}. [L.] 1. A reed; a pipe. [1913 Webster] 2. A pipe for convejing water. [Obs.] Knight. [1913 Webster] 3. (Med.) A permanent abnormal opening into the soft parts with a constant discharge; a deep, narrow,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • fístula — f. anat. patol. Trayecto patológico congénito o adquirido que comunica de forma anormal dos órganos o tejidos entre sí, o bien un órgano o tejido con el exterior del organismo. La fístula no tiende a cerrarse ni a curarse espontáneamente. Cuando… …   Diccionario médico

  • fistulă — FÍSTULĂ, fistule, s.f. (med.) Canal format accidental sau în urma unei operaţii, care comunică spre interior cu o glandă sau cu o cavitate naturală ori patologică şi care drenează în afară secreţiile acestora; ulceraţie adâncă într un ţesut al… …   Dicționar Român

  • fístula — s. f. 1.  [Medicina] Orifício ou canal patológico que permite a passagem de matérias orgânicas, como pus, urina ou fezes. 2.  [Medicina] Úlcera. 3.  [Figurado] Vício inveterado; mal incurável. 4.  [Linguagem poética] Flauta pastoril. 5. … …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • fistula — long, narrow ulcer, late 14c., from L. fistula pipe, ulcer, of uncertain origin …   Etymology dictionary

  • fistula — fȉstula ž DEFINICIJA 1. pat. kanal koji vodi iz središta gnojnog procesa do drugog organa ili površine kože ili sluznice, služi za odvođenje gnojnog sekreta 2. glazb. pov. u srednjem vijeku naziv za a. svirale na orguljama b. rij. flauta… …   Hrvatski jezični portal

  • fístula — sustantivo femenino 1. Área: medicina Conducto anormal que se abre en la piel, que pone en comunicación un órgano o un absceso con el exterior o con otro órgano, y que no se cierra por sí solo. fístula anal …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • fístula — (Del lat. fistŭla). 1. f. Cañón o arcaduz por donde pasa el agua u otro líquido. 2. Instrumento musical de viento, parecido a una flauta. 3. Med. Conducto anormal, ulcerado y estrecho, que se abre en la piel o en las membranas mucosas …   Diccionario de la lengua española

  • Fistŭla — (lat.), 1) Rohr, Röhre; 2) (F. eucharistica, Canna, gr. Sipho), in der abendländischen Kirche, vom 8. Jahrh. bis zur Kelchentziehung im 12. u. 13. Jahrh., ein Röhrchen, womit die Communicanten beim Abendmahl den Wein aus dem Kelche saugten; es… …   Pierer's Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”