gratus

gratus

grātus, a, um (altind. gūrtá-ḥ, willkommen, guráte, begrüßt), I) in bezug auf die Sinne u. das Gefühl, lieblich, anmutig, einnehmend, artig, hold, reizend, im Superl. = allerliebst, V enus, Hor.: locus, Hor.: loca (Gefilde), Ov.: Antium, Hor.: aera, Hor.: gratus in ore vigor, Ov.: artes, Hor.: gratissima tellus (v. Delos), Verg. – II) in bezug auf Neigung u. Gesinnung: 1) objektiv: a) angenehm, wohltuend, behaglich, lieb, beliebt, erwünscht, willkommen, oft verb. gratus et iucundus, iucundus et gratus, gratus acceptusque, gratus et acceptus, α) v. Pers.: conviva, Hor.: gratior una tribus, Prop.: comitum gratissime, Ov.: mit Dat., dea (Egeria) grata Camenis, Ov.: nemori gratissima coniunx, Ov.: Hephaestio gratissimus sibi, sein Liebling, Val. Max.: m. apud u. Akk., se non tam gratum apud regem quam invidiosum esse, Iustin.: Plur. subst. = angenehme Gesellschafter, Suet. Tib. 46. – β) v. Lebl.: thyma, Hor.: dona mensae secundae, Verg.: grata in vulgus lex, Liv.: gratior it dies, Hor.: gratissima victoria, Cic.: mit Dat., grata Minervae humus, Ov.: barbaris gratum spectaculum, Curt.: alcis oratio alci grata est, Cic.: gratior mihi celeritas tua quam ipsa res, Cic.: Ida profugis gratissima Teucris, Verg.: mit 2. Supin., his ego gratiora dictu alia esse scio, Liv. 3, 68, 9: cuius vox auditu illi futura esset gratissima, Val. Max. 8, 14. ext. 1. – b) mit Dank aufgenommen, dankbar erkannt, dankenswert, ista veritas, etiam si iucunda non est, mihi tamen grata est, Cic.: quae omnia mihi iucunda, hoc extremum etiam gratum fuit, Cic.: si, quod adest, gratum iuvat, Hor.: mihi id, quod fecisti, est gratissimum, du hast mich dadurch zu großem Danke verpflichtet, Cic.: u. so gratum est m. folg. Infin., Cic.: gratum (gratissimum) mihi est m. folg. quod od. si, ich erkenne es mit (größtem) Danke, es ist (sehr) dankenswert, daß usw. od. wenn usw., Cic. u.a.: gratum (gratissimum) alci facere, sich jmd. zu (großem) Danke verpflichten, jmdm. einen (großen) Gefallen tun, faceres si causā meā, gratum esset, Phaedr.: gratissimum mihi feceris, si curaris, ut etc., Cic.: quod si eum interfecerit, multis sese nobilibus principibusque populi Romani gratum esse facturum, Caes.: u. alqd gratum (gratissimum) habere, Cato u. Sen. – 2) subjektiv, dankbar (Ggstz. ingratus), a) eig. homo, Cic.: homo omnium gratissimus, Cic.: ille male gratus (undankbare), Ov.: gr. animus, Brut. in Cic. ep.: gratissimus animus, Cic.: gr. voluntas, Iustin.: memoria (Andenken), Cic.: gratus in od. erga, alqm, Cic., adversus alqm, Sen. voluntas grata in parentes, Cic.: gratissimum munus in defunctos, Tac.: quo in te bene merito grati essent, bei deinem Verdienste um sie, Cic.: pro quibus beneficiis vix satis gratus videar, Sall. fr.: si bene de me meritis gratum me praebeo (mich dankbar erweise), Cic.: subst., grātus, ī, m., der Dankbare, Cic. de legg. 1, 49. – b) übtr., dankbar = ergiebig, terrae, Plin. pan. 31, 1.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Gratus — Gratus, a soldier of Caligula s body guard, who, after the assassination of that emperor, dis­covered and drew Claudius from his hiding place in the palace, and presented him to the soldiers as a Germanicus, the proper heir to the empire.… …   Wikipedia

  • Gratus, SS. (7) — 7SS. Gratus et Ansutus, MM. (16. Oct.) Das Andenken der hhl. Gratus und Ansutus86 ist ein sehr altes und in einem uralten Martyrologium der Benedictiner von S. Savinus de Levitania in den Pyrenäen, im Bezirke von Tarbes (in agro Tarblensi)… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Gratus, SS. (1) — 1SS. Gratus et Marcellus, Presb. Conf. (20. März). Der hl. Gratus wird als Diakon und der hl. Marcellus als Subdiakon des am 30. April verehrten hl. Bischofs Mercurialis von Forlì (Forum Livii) bezeichnet. Beide werden als Priester, voll des… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • GRATUS — I. GRATUS Dux Romanus, sub Gallieno, cuius meminit Treb. Pollio in Claud. II. GRATUS Praesul Carthaginensis, Zelo contra Arianos et Donatistas clarus. Vide Athanass. Apol. 2. Baron. A. C. 347. et 348. III. GRATUS nomine Iulius, praefectus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Gratus, S. (5) — 5S. Gratus (Gradus), Ep. (7. Sept.) Dieser hl. Gratus, frz. St Gras, ein Zeitgenosse des hl. Papstes Leo des Großen, war Bischof von Aosta (Augusta Praetoria) in Piemont und lebte nach den Bollandisten (Febr. I. 98) im 5., nach Migne im 9.… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Gratus, S. (6) — 6S. Gratus, Ep. (8. Oct. al. 13. Mai). Dieser hl. Gratus, einem der edelsten Häuser Burgunds entsprossen, wurde um die Mitte des 7. Jahrhunderts Bischof von Chalon sur Saone (Cabillonium). Als solcher war er der zweite Nachfolger des hl. Lupus,… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Gratus, SS. (2) — 2SS. Gratus et Soc. MM. (29. April). Der hl. Gratus, welcher auch Gractus oder Gradus genannt wird, litt mit sechs (ungenannten) Gefährten an diesem Tage in Afrika. Näheres ist unbekannt. (III. 616.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Gratus, S. (3) — 3S. Gratus, Ep. (5. Mai). Dieser hl. Bischof von Carthago zierte diese Kirche in der Mitte des 4. Jahrhunderts. Er wohnte im J. 347 dem Concil von Sardica bei und zwei Jahre später versammelte er ein afrikanisches Provincial Concil, um die… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Gratus, S. (4) — 4S. Gratus, (14. Mai), ein Bekenner, welcher zu Autun verehrt wird. (Mg.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Gratus, S. (9) — 9S. Gratus, (5. Dec.), ein Martyrer zu Thagura in Afrika. S. S. Julius …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • gratus —   Latin, meaning ‘pleasing’, e.g. the specific epithet of Encephalartos gratus, referring to its pleasing appearance …   Expanded glossary of Cycad terms

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”