- hederatus
hederātus, a, um (hedera), mit Efeu geschmückt, frons (Stirn), Calp. ecl. 10, 28: pompae, Festzüge des Bacchus, Paul. Nol. carm. 26, 278: Liber, Tert. de cor. mil. 7. – / Treb. Poll. Claud. 17, 5 Peter hederaciam.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.