herctum (erctum), ī, n. (hercisco), das eingeschlossene Gehöft; insbes.) das Erbgut, Erbe, herctum ciēre, das Erbgut (die Erbschaft) teilen, Cic. de or. 1, 237 (s. das. Ellendt): ercto non cito, Gell. 1, 9, 12. Vgl. Donat. b. Serv. Verg. Aen. 8, 642. Paul. ex Fest. 82, 16.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
HERCTUM — vox antiqua, hereditatem, patrimonium, bona, denotans; ab hercto quod et forctum et horctum, et erctum, pro bono. Unde formula, Hercto non cito, apud vett. Iurecoss. de coheredibus, qui hereditatem inter se non ciebant, h. e. hereditatem et bona… … Hofmann J. Lexicon universale
CONSORTIUM hercto non cito — apud A. Gellium, l. 1. c. 9. Sed id quoque non praetereundum est, quod omnes simul, qui a Pythagora in cohortem illam disciplinarum recepti erant, quod quisque pecuniae familiaeque habebat, in medium dabant, et coibatur societas inseparabilis,… … Hofmann J. Lexicon universale
FORCTUM vel FORTUM — ab antiquo Foro, i. e Fero, pro bonis et hereditate. Unde Forctunus, i. e. bonus, et Fortuna i. e. bona quo sensu Fortuna recentioribus absolute sumitur; et fortunae, pro bonis. Forctis quoque bonus et frugi, pro quo sequens Latii aetas fortem… … Hofmann J. Lexicon universale
CHRESTOLOGUS — Pertinax Imperator per convitium dictus est, apud Capitolin. c. 13. Omnes, qui libere fabulas conferebant, male Pertinaci loquebantur. Chrestologum cum appellantes, qui bene loqueretur et male saceret. Palatinus Codes Christologum habet, more… … Hofmann J. Lexicon universale
ERCISCUNDA bonorum divisio — vide Herctum … Hofmann J. Lexicon universale
