- altercator
altercātor, ōris, m. (altercor), der Wortwechsler, Kontroversredner vor Gericht u. im wissenschaftl. Disput (vgl. altercatio no. II), Quint. 6, 4, 10 u. 15. Fronto ad Ver. imp. 1. p. 121, 2 N. Cassiod. var. 11. praef. 5. Arnob. iun. de deo tr. et un. 1, 1.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.