iactābundus, a, um (iacto), I) hin und her werfend, mare Ionium violentum et vastum et iactabundum, stürmische, Gell. 19, 1. § 1. – II) übtr., gern prahlend, in Graecae facundiae gloria, Gell. 15, 2. § 2.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
MYXUS — quidam Cereris sacerdos, qui cum esset alazon et gloriosus, hinc Proverb. ortum; βαβαὶ μύξος, περὶ τῶ μεγαλαυχούντων: Ita nonnulli. Salmas. vero μύξος appellativum esse docet idemque significare, quod iactabundus et gloriosus: a μύξα, quod, idem… … Hofmann J. Lexicon universale
PYRRIAS — seu Pyrrhias, Graece Πυῤῥίας, sycophantae cuiusdam nomen, apud Comicum: ut et Pyrrander, Πύῤῥανδρος, apud eundem in Equitibus. Utrumque a voce πυῤῥὸς, qui color est stercoris humani. Unde apud eundem πυῤῥὸν, hôc sensu, in Ἐκκλησίαζ. Εἰ τοῦτό σοι… … Hofmann J. Lexicon universale
