inormis

inōrmis, e (in u. norma), übermäßig groß, Spart. Anton. Get. 6, 2 P. (Jordan enormis). Corp. inscr. Lat. 6, 1771, 25 [e] normis. Auct. vit. Cypr. 12 (tom. 3. p. 111, 7 H.). – Compar., non debet prologus inormior esse quam fabula, Spart. Hel. Ver. 1, 3 P. (Jordan enormior).