Ammonitae

Ammonitae

Ammonītae, ārum, m. (Ἀμμανιται), ein Volksstamm an der Ostgrenze Palästinas, die Ammoniter, Vulg. num. 21, 24 u.a. – Sing. Ammonītēs (Ammanītēs), ae, m., der Ammoniter, Vulg. 1. chron. 11, 39 u.a.: dah. adj. Ammanites regio, das Land der Ammoniter, Vulg. 2. Mach. 4, 26 (wofür 2, 5, 7 bl. abiit in Ammaniten). – Dav. Ammonītis, tidis, Akk. Plur. tidas, f. (Ἀμμανιτις), die Ammoniterin, Vulg. 1. regg. 11, 1 u. 2. Esdr. 13, 23.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • AMMONITAE — Palaestina gens. Gen. c. 19. v. 35. Ab Ammone oriundi, cum Moabitis, Caelesyriam incoluêre, Ioseph. Iud. Hist. l. 1. c. 11. Victi a Iephta, Iudic c. 11. v. 19. Saule, 1. Sam. c. 11. v. 1. s. Ioseph. Hist. Iud. l. 6. c. 5. 6. Davide, 2. Sam. c. 10 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Mehunims —    Habitations, (2 Chr. 26:7; R.V. Meunim, Vulg. Ammonitae), a people against whom Uzziah waged a successful war. This word is in Hebrew the plural of Ma on, and thus denotes the Maonites who inhabited the country on the eastern side of the Wady… …   Easton's Bible Dictionary

  • ammonite — [ amɔnit ] n. f. • 1752; en lat. zool. 1732; du lat. Ammonis cornu « corne d Ammon », dieu égypt. représenté sous la forme d un bélier ♦ Paléont. Mollusque céphalopode fossile, à coquille enroulée, très abondant dans les terrains secondaires. ●… …   Encyclopédie Universelle

  • AMMANITAE — genus Nabataeorum Arabum Iosepho, vulgo Ammonitae …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AMMON — I. AMMON Aegyptius, monasticum vitae genus excoluit; et cum suorum impulsione uxorem duxisset, cum illa numquam rem habuit, sed perpetuam cum illa virginitatem servavit. Sozom. l. 1. c. 14. II. AMMON Latin. populus eius, XVII. Iudaeorum Rex… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • INFANS — I. INFANS a non fando dictus est, teste Nonio: sicut Graec. νήπιος, a νὴ et ἔπω. Hic sive die sive noctu in lucem prodit, natalis dicitur dies, ut ex Varrone fuse explicat A. Gell. l. 3. c. 2. et quidem verae nativitatis terminus, nonus est… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IOSAPHAT — gil. Asa, regnare coepit super Iudam Anno 4. Achabi, Regis Israel: h. e. A. M. 3120. A. C. N. 931. Annorum erat 30. cum regnare coepisset, et 25. Annis regnavit: pietatem coluit, partis Asae genuinam prolem se preaestittit. Classem paravit, quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • JABES Galaad — civ. in tribu Beniamin, cuius incolis occisis, quod Israelitis contra Beniaminitas non fuissent praesto: 400. tamenvirgines residuis de tribu Beniamin coniuges sunt datae, Iud. c. 21. v. 8. Postea a Saule liberata, e manibus Naasi Ammonitae. 1.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MELANTHUS XVI — MELANTHUS XVI. Atheniensium Rex, an. ante Urb. Cond. 367. Messenius erat, Andropompi fil. et cum ab Heraclidis, in Peloponnesum reversis, (unde insignis illa epocha, Η῾ρακλειδῶν Κάθοδος, Heraclidarum Reditus, scil. in Peloponnesum) annô a Troia… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RAPHAIM — populi, quos Moabitae Enim, Ammonitae, Zanzummim vocant. Deuteron. c. 2. v. 12. In tribu Manasse. Item vallis Iuxta Ierusalem, Ios. c. 15. v. 8. Latine Gigantes, medici, aut relaxati …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”