iugalis

iugalis

iugālis (archaist. iogālis), e (iugum), I) ans Joch gefügt, im Joche gehend od. ziehend, Joch-, a) übh.: equorum iumentorumque iugalium (Zugvieh) vis ingens, Curt. 9, 10 (42), 22: equi et currus iugalis, Macr. sat. 5, 17, 2. – subst., iugālēs, ium, m., ein Gespann, Ov. u.a. (auch Vulg. 2. regg. 8, 4 u. Ierem. 51, 23): gemini iugales, ein Doppelgespann, Verg.: aber (fem.) Hyrcanae iugales (v. den Tigern des Bacchus), Stat. Theb. 4, 678. – b) ehelich, hochzeitlich, Braut-, Ehe-, vinculum, Verg.: taedae, Catull.: sacra (Hochzeitsfest), Ov.: dona, Ov.: lectus, Schol. Iuven.: ignes iugales, der eheliche Feuerbrand (= Paris, der das Kriegsfeuer durch die Entführung der Helena über Asien brachte), Verg.: Iuno (= Iuno Iuga, s. 1. iugus), Serv. Verg. Aen. 4, 16. – subst., iugālis, is, m., der Gatte, Ven. Fort. carm. 8, 3, 371. Cassiod. var. 10, 24, 2. Anthol. Lat. 824, 9 M.; u. f. = die Gattin, Cypr. (od. Tert.) Sodom. 85. Ambros. off. min. 3, 19, 112 u. 115 a. Cassiod. in psalm. 50, 19. Corp. inscr. Lat 6, 9986; 11, 312 u. 2588. – II) an den Webebaum gefügt, tela iogalis una, viell. = ein aufrecht stehender Webstuhl, Cato r. r. 10, 5 (Keil liest togalis). – III) os iugale, ein Kopfknochen über den Ohren bei den Schläfen, das Jochbein, Cels. 8, 1. p. 324, 29 D.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • CLISTHENES — I. CLISTHENES Orator apud Cicer. in Bruto, c. 7. II. CLISTHENES Polyaen. l. 3. c. 5. III. CLISTHENES ex Alcmaeonidûm familia, civis Athenienfis, cum Isagora de principatu contendit an. 1. Olymp. 66. populô in 10. tribus divisô, et institutâ… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Genius (mythology) — Winged genius facing a woman with a tambourine and mirror, from southern Italy, about 320 BC. In ancient Roman religion, the genius was the individual instance of a general divine nature that is present in every individual person, place or… …   Wikipedia

  • William IV, Marquess of Montferrat — William IV (c. 1030 ndash; 1100) was the Margrave of Montferrat from 1084. The date of William s birth is unknown, but it probably took place between 1030 and 1035. He was the eldest son of Otto II and Constance, daughter of Amadeus II of Savoy.… …   Wikipedia

  • Guillaume IV de Montferrat — de la famille des Alérame (Aleramici)  (v. 1030 1100) fut marquis de Montferrat au cours des deux dernières décennies du XIe siècle, succédant à son père Otton II de Montferrat à la mort de celui ci en 1084. Sommaire 1 Biographie 2 …   Wikipédia en Français

  • Genio (mitología romana) — Para el ser fantástico de la mitología semítica, véase Genio. El genio del pueblo romano en una moneda de Flavio Valerio Severo. En la mitología romana, los genios (en latín genius, plural genii, relacionado con gen itus …   Wikipedia Español

  • Guillermo IV de Montferrato — Guillermo IV (1030 1100) fue marqués de Montferrato de 1084 a 1100. No se conoce la fecha exacta del nacimiento de Guillemo, pero probablemte fue alrededor de 1030. Fue el hijo mayor de Otón II de Montferrato y Constanza, hija de Amadeo II de… …   Wikipedia Español

  • ПРОНУБА —    • Pronŭba,          сваха, устроительница браков, прозвание Юноны, Iuno Iugalis, Ήρη Γαμήλιος. Verg. Aen. 4, 166. Ov. her. 6, 43. Pronubae назывались у римлян женщины честного поведения, жившие в первом браке, которые со стороны невесты… …   Реальный словарь классических древностей

  • ГЕРА —    • Ήρα, Ήρη,          Iuno, старшая дочь Кроноса и Реи, поэтому Saturnia (Hesiod. theog. 453), воспитанные в доме Океана и Тефии (Ноm. Il. 14, 200), сестра и супруга Зевса, с которым она, по самосскому преданию, 300 лет жила в тайном браке,… …   Реальный словарь классических древностей

  • Zygía — ZYGÍA, as, ein Beynamen der Juno, so fern sie beym Heurathen machen sollte, daß die Frau mit dem Manne wohl vereiniget werde. Hesych. in Ζυγία, p. 412. Sie ist daher so viel, als die Juno Iuga oder Iugalis. Sieh deren Artikel …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • BIGA — Lunae sacra, sicut quadriga Soli. Seneca Agamemn. Actu 4. v. 817. Et tuas lentè Remeare bigas, pallida Phoebe. Trahere eam fingebantur equi, tauri, muli vel cervi, quorum alter albus, alter ater: sicur Solis quadrigam equi quatuor, de quibus suô… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ELPIS — uxor Boethii, de qua hoc exstat Epitaphium, Elpis dicta sui, Siculae regionis alumna. Quam procul a patria coniugis egit amor. Quo sine maesta dies, nox anxia flebilis hora Cumque viro, solum spiritus unus erat. Lux mea non clausa est, tali… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”