laetus [1]

laetus [1]

1. laetus, a, um freudig, fröhlich, heiter, I) passiv, a) eig. (Ggstz. tristis), v. leb. Wesen (verb. hilaris et laetus), hi vagantur laeti atque erecti passim toto foro, Cic.: laetos modo, modo pavidos animadverteres, Sall.: laetus inter laetos, Suet.: m. Abl. = durch usw., laetus ingenio, von heiterem Temperament, Aur. Vict.: laetus omnibus laetitiis, Caecil. com. fr.: fronte laetus, pectore anxius, Tac.: cum risu laeta est (fröhlich lacht) altera, flere putes, Ov.: m. Abl. = über, laetus dono, Ter.: laeta deûm partu, stolz auf usw., Verg.: minime laetus origine novae urbis, Liv.: animal pabulo laetum, Sen.: memorabili victoriā laetus, Curt.: laeti omine eo, Curt. – m. Genet., laetus animi et ingenii, von froher (hoffnungsvoller) Geistes- u. Gemütsart, Vell.: laetus laborum, Verg.: laetus rectoris, des Führers froh, Sil.: laetissimus rerum, Ov.: irae laetissimus, mit jauchzendem Grimm, Sil. – m. de u. Abl., laetus est de amica, Ter. adelph. 252. – m. ob u. Akk., servatam ob navem laetus, Verg. Aen. 5, 283: m. allg. Acc., laetus est nescio quid, Ter. Andr. 340. – m. folg. quod (daß usw.), laetus animi, quod etc., Tac. ann. 2, 26. – m. folg. Acc. u. Infin., laetus sum laudari me abs te, Naev. tr. 17: laetus sum fratri obtigisse quod vult, Ter. Phorm. 820; u. so Ter. eun. 392 sq. Curt. 8, 6 (22), 16. – m. folg. bl. Infin., gens laeta domare labores, Sil. 3, 575; u. so Sil. 9, 223 u. 453; 16, 564: nec Caesari quidquam ex victoriis suis fuit laetius (erfreulicher) quam servasse Corvinum, Vell. 2, 71, 1. – b) übtr., v. Lebl., oratio, Liv.: vultus, Cic.: oculi, Val. Max. u.a.: clamor, Verg.: dies, Verg.: pax, Liv.: oratio non suis vana laudibus, non alieno crimine laeta, ohne Freude an der Beschuldigung anderer, Liv. – neutr. Plur. subst., litterae tuae partim laeta partim tristia continebant, Plin. ep. 5, 21 (9), 1. – II) aktiv, fröhlich, A) = erfreuend, erfreulich, angenehm, omnia erant facta laetiora, Cic.: ceteris haud laeta memoria Quirini erat, Tac.: laetum militibus id nomen, Tac.: quid potest esse fructu (für den Genuß) laetius? Cic.: quam (patriam) mihi a quocumque excoli iucundum, a te vero laetissimum est, eine wahre Herzensfreude ist, Plin. ep. – B) übtr.: 1) begünstigend, beglückend, von glücklicher Vorbedeutung, Glück verheißend (Ggstz. tristis, dirus), laetus (Mercurius), Plaut.: laeti di (Ggstz. adversi), Sil.: prodigium, Plin. u. Tac.: augurium, Tac.: exta laeta, Liv., laetiora, Suet. u. Curt.: haud laetum id somnium regi esse, Curt.: haud laetum domino omen, Stat.: laeta Pisoni omina, Tac. – laetum est (alci) m. Infin., alterum intrasse laetum est, in altero dira portendit, Plin. 8, 185: m. folg. Acc. u. Infin., diripere eos (pisces) carnes abiectas laetum est consultantibus, caudis abigere dirum, Plin. 32, 17. – 2) von dem, was einen fröhlichen Anblick gewährt, selbst von der unbelebten Natur, die die Heiterkeit zu empfinden scheint, die sie dem Betrachter einflößt, wie unser lachend, heiter, freundlich, herrlich (s. Burmann Phaedr. 2, 5, 14. Mützell Curt. 5, 4 [13], 8), laetus color, Plin.: laetae segetes, Cic.: frugiferae aut laetae arbores, Sen.: vite quid est laetius? Cic.: laetissima farra, Verg.: laetos oculis afflavit honores, Verg.: colles frondibus laeti, Curt. – Insbes., a) üppig, α) fruchtbar, ager, Varro: pascua, Liv.: laetum gramen, üppig wucherndes (Unkraut), Quint.: mit Genet., pabuli laetus ager, Sall.: lucus laetissimus umbrae, Verg. – flumina mammis pressis laeta (reichlich) manabunt, Verg. georg. 3, 310. – neutr. pl. subst., laeta camporum, Mamert. grat. act. 10, 1. – β) fett, pabula, Verg. georg. 3, 385: tellus iusto laetior, Verg. georg. 2, 251. – v. Tieren, wohlgenährt, feist, armenta, Verg. georg. 2, 144; Aen. 3, 220. – b) eine lachende, reiche Fülle zeigend, blühend, v. der Rede, v. Redner, Dichter (s. Ellendt Cic. de or. 1, 205. Korte Plin. ep. 2, 5, 6), nitidum quoddam genus est verborum et laetum, Cic.: copia dicendi floribus laeta, Quint.: numeri laetiores, Quint.: loci laetiores, lebendigere Partien, Tac.: stilus laetior, Plin. ep.: Homerus laetus ac pressus, Quint.: ingenium laetissimum planeque poëticum, Plin. ep.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Laetus — ist der Name von Julius Pomponius Laetus (1428−1498; italienisch Giulio Pomponio Leto), italienischer Humanist Quintus Maecius Laetus, römischer Politiker, Senator und Prätorianerpräfekt Diese Seite ist eine Begriffsklärung …   Deutsch Wikipedia

  • LAETUS° — (La itos), dating probably from the Hellenistic period. According to the second century Christian apologist, Tatian, Laetus translated into Greek the historical works of three Phoenician historians: Theodotus, Hypsicrates, and Mochus, who… …   Encyclopedia of Judaism

  • Laetus, S. (1) — 1S. Laetus, Puer M. (11. Juli). Der hl. Knabe Laetus, frz. St Lié, war geboren zu Savins (Sabinis), zwischen Provins (Pruvinum) und Sigy (Sigiacum) in der Landschaft Brie Champenoise (Briegia) im nördlichen Frankreich. Sein Vater soll Perrinus… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • LAETUS — I. LAETUS Dux Praetorianae cohortis, sub Commodo Imp. hunc Romam in cineres redacturum impediit. Dein comperto insidias sibi aliisque ab illo strui, venenum ipsi propinavit, Pertinace ad Imp. evecto, quem disciplinae milit. rigidum restauratorem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Laetus, S. (2) — 2S. Laetus, Presb. M. (1. Sept.) Die hhl. Lätus und Vincentius starben den Martyrtod zu Acqs oder Dax in der Provinz Glascogne (Aquae Tarbellicae in Novem populania). Der hl. Lätus war der Gehilfe des hl. Bischofs Vincentius im Predigtamte, das… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Laetus, S. (3) — 3S. Laetus, (6. Sept.), ein Bischof und Martyrer in Afrika mit mehreren Andern. S. S. Donatianus7. (II. 677) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Laetus, S. (4) — 4S. Laetus, (14. Sept.), ein Schafhirt, welcher nach Migne im Franz. St Ly heißt und zu Méou bei Mezières (Maceria) an der Maas in der Champagne verehrt wird. Nach den Bollandisten, die ihn unter den Prätermissen haben, oder vielmehr nach einem… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Laetus, S. (5) — 5S. Laetus, Eremita, (5. Nov.). Der hl. Lätus, frz. St Lié, wurde nach Butler und Migne in der Landschaft Berry geboren und hütete in seiner Jugend die Heerden seines Vaters. Nach einiger Zeit trat er in ein Kloster, das unter dem hl. Abte… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Laetus, Pomponius — • Humanist, b. in Calabria in 1425; d. at Rome in 1497 Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006 …   Catholic encyclopedia

  • LAETUS Color — Gallis gay, idem cum Hilari, vegeto, florido, aeuto, claro, excitato, Graec. ὁζὺ, ἐυανςθὲς, λαμπρὸν: cum sc. color lumine intensiore et clariore excitatur. Sic segetes laete virentes, Plin. quae multo lumine radiantes oculos exhilarant et tamen… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LAETUS Joh — LAETUS Joh. Pastor Groninganus, scripsit Compend. Hist. Univ. Civil. et Eccl. ad. A. C. usque 1640. selectissimis rebus refertum. Eius avus maternus fuit Georg. Vetterus vulgo Streycius, Bohemus, Theologus doctissimus; de quo vide hunc ipsum Laet …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”