licentia

licentia

licentia, ae, f. (licet), die Freiheit, die Erlaubnis, nach seinem Belieben zu handeln, die Ungebundenheit, I) im allg.: Licet. Hercules istum infelicet cum sua licentia, Plaut.: magnis et divinis bonis hanc licentiam (Vorrecht) assequebantur, Cic.: quo (milites) ex tanta victoria licentiam sibi assumpsissent immoderate peccandi, Auct. b. Afr.: tantum licentiae dabat gloria, Cic.: an dabat hanc licentiam consuetudo? Cic.: pueris non omnem ludendi damus licentiam, Cic.: datam et absolvendi licentiam, Tac.: quam infinitam istis hominibus licentiam pecuniarum eripiendarum daturi sitis, Cic.: nobis nostra Academia magnam licentiam dat, ut id nostro iure liceat defendere, Cic.: ne ab ipso propter periculum nostrum concessam videamur habere licentiam fingendi, Cic.: quantam habent ad maledicendum licentiam, Cic.: ut verear, ne maiorem largiar ei, qui contra dicturus est, libertatem et licentiam, Cic.: cum iste calumniae licentiam suā auctoritate ostendisset, wiewohl Verres durch seine Erklärung angedeutet hatte, daß Ränke gegen ihn gestattet sein sollten, Cic.: itaque in iis est perniciosus error, qui existimant libidinum peccatorumque omnium patere in amicitia licentiam, die Fr. eröffne zu allen Au. u. V. unbeschränkte Erlaubnis, Cic.: utrum magistratus peccato defensionem constituant, an peccandi potestatem licentiamque permittant? Cic.: licentiam omnem passim lasciviendi permittebat militibus, Suet.: hāc licentiā permissā, ut ab aratore quantum poposcisset auferret, Cic.: numquam ipsimet nobis praecideremus istam licentiam libertatemque vivendi, Cic.: usi superiorum temporum atque itinerum licentiā, Caes.: penes unum necis civium et vitae licentia, unbeschränkte (volle) Gewalt über usw., Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 15. – als rhet. Fig. = παῤῥησία, Lizenz, freie Rede, Cornif. rhet. 4, 48. – II) insbes.: a) die Ungebundenheit im Handeln u. Denken = die Willkür, oratorum, die Ausschreitungen, Tac.: poëtarum, Cic.: fecunda vatum, Ov.: fortunae, Laune, Sen.: poëtica, Lact.: o licentiam iocularem! o welch lächerliche W.! Cic.: intercalandi licentia, Suet.: licentia verborum, Cic.: libertas verborum et licentia (Lizenz) figurarum, Quint.: homo ad scribendi licentiam liber, Cic.: alcis licentiae resistere, Cic.: tantum licentiae sumpsisse, ut etc., Liv. – b) die Ungebundenheit = Zügellosigkeit, Ausgelassenheit, Frechheit, verb. alcis licentia libidoque, Cic.: licentia arrogantiaque, Caes.: licentia militaris, Auct. b. Afr. u. Tac.: nocturni temporis, von der Nachtzeit begünstigte, Caes.: Alexandrina vita et licentia, Caes.: effusa licentia, Liv.: deteriores omnes sumus licentiā, Ter.: augere alci licentiam, Caes.: coërcere militarem licentiam, Tac.: comprimere hominum licentiam, Cic.: crescente licentiā, Iustin.: habere impunitatem licentiamque sempiternam, Cic.: licentiam temporum intercludere, seiner Z., die die Zeitumstände gestattet hatten, auf einmal ein Ziel setzen (v. einem Umstand), Caes.: inveteratā cum gloria etiam licentiā, Nep.: indomitam refrenare licentiam, Hor. – lebl. Ggstde., magna gladiorum est licentia, Cic.: immensa licentia ponti, Ov.: lic. verborum, freche Sprache, Curt.: ita servorum modo praeter spem repente manumissorum licentiam vocis et linguae experiri, Frechheit in Ton und Sprache, Liv.: obtinere licentiam cupiditatum suarum, Cic. – u. personif., Licentia, als Göttin, die Frechheit, Cic. de legg. 2, 42.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • licenţia — LICENŢIÁ, licenţiez, vb. I. tranz. (Rar) A concedia pe cineva dintr un serviciu. [pr.: ţi a] – Din fr. licencier (după licenţă). Trimis de RACAI, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  A licenţia ≠ a angaja Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime … …   Dicționar Român

  • LICENTIA — terminus Academicus: a quo Licentiati dicuntur vulgo, qui Annis 4. in LL. studio consumpatis, ab illa praescripta et definitâ Studiorum Lege, quam Iustinianus statuit, absolvuntur: quasi qui licentiam ac missionem a magistrorum castris… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Licentĭa — (lat.), Erlaubnis, Freiheit, die man sich nimmt. L. concionandi, Befugnis, zu predigen; l. docendi, Befugnis, Vorlesungen an einer Universität zu halten; l. maritālis, in der alten fränkischen Gesetzgebung der Ehekonsens, den die Herren ihren… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Licentia — Licentĭa (lat.), Erlaubnis, Freiheit (s. Lizenz). L. docéndi, Befugnis (auf Hochschulen) Vorlesungen zu halten. L. poetĭca, dichterische Freiheit …   Kleines Konversations-Lexikon

  • licentia — index anarchy, freedom, latitude, leave (permission), liberty Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • licentia poetica — лат. (лицэнциа поэтика) поэтическая вольность. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • licentia poetica — (izg. licència poétika) DEFINICIJA pjesnička sloboda, dopušta da se u svrhu postizanja literarnog efekta svjesno upotrijebi gramatički ili drugačije netočno oblikovana rečenica, stih, riječ ETIMOLOGIJA lat …   Hrvatski jezični portal

  • licentia vatum — /lī senˈshyə vāˈtəm or li kenˈti ä wäˈtŭm, also väˈ/ (Latin) noun Poetic licence …   Useful english dictionary

  • Licentia docendi — La licentia docendi est une licence (ou autorisation) d enseigner, accordée au Moyen Âge à toute personne souhaitant enseigner das le diocèse, par l évêque ou son représentant, notamment le chancelier d une école, à l exemple des chanceliers des… …   Wikipédia en Français

  • licentia regis — See ex licentia regis …   Ballentine's law dictionary

  • licenţiá — vb. (sil. ţi a), ind. prez. 1 sg. licenţiéz, 1 pl. licenţiém (sil. ţi em); conj. prez. 3 sg. şi pl. licenţiéze; ger. licenţiínd (sil. ţi ind) …   Romanian orthography

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”