lignor

lignor

līgnor, ātus sum, ārī (lignum), Holz holen, Auct. b. Hisp. 27, 1: verb. lignari pabularique, Caes. b. c. 3, 76, 2, pabulari aut lignari, Auct. b. Afr. 31, 1: lignatum ire, Cato origg. 2. fr. 30. Liv. 10, 25, 6: neque lignandi atque aquandi potestas fiebat, Caes. b. c. 3, 15, 2. – / num lignatum mittimur? wir sollen doch nicht etwa holzen gehen? (im Doppelsinn, weil die lora ebenso zum Zusammenbinden des Holzes wie zur Züchtigung dienen konnten), Plaut. capt. 658.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ARGIAVANA — arbor seu arbustum, apud Persas, desctibitur in Thiphasii libro de discrimine lignor. his verbis: Arbor est in Perside, cuius flos insigniter rubet, a qua denominant Arabes, quicquid rubore ipsi simile est. Frequens est arbor illa, circa Esphahan …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”