ludo

ludo

lūdo, lūsī, lūsum, ere, spielen, I) intr. A) eig., mit Würfeln usw. spielen, tesseris, Ter.: talis, Plin., talis optime, Cic.: nequiore talo, mit falschen Würfeln sp., Mart.: aleā, Cic., od. in alea, ICt.; vgl. alea: pilā et duodecim scriptis, Cic.: trocho, Hor.: nucibus, Mart.: testarum in mare iaculationibus, Min. Fel.: corio suo od. de corio suo u. de alieno corio (sprichw.), s. coriumno. I, 1, a: ad latrunculos, Vopisc.: in pecuniam, um Geld spielen, ICt.: absol., lusimus per omnes dies, Suet.: unpers., horā tertiā bibebatur, ludebatur, Cic.: diu noctuque ludatur, bibatur, vomatur, Augustin. – im Schau-, Kampfspiele auftreten, ludis circensibus quinquaginta ursos et elephantos lusisse, Liv. 44, 18. § 8. – B) übtr.: 1) spielen, schäkern, scherzen, Possen treiben, a) übh.: exempla honesta ludendi, Cic.: videant ad ludendumne (zum Spaß) an ad pugnandum arma sint sumpturi, Cic.: in numerum, tanzen, v. den Faunen, Verg.: v. Fischen im Wasser, Ter.: v. Vögeln, Verg.: cymba ludit in lacu, Ov.: iubae ludunt, flattern, Verg. – b) insbes., von der sinnlichen Liebe, Hor.: in alqa, mit einer tändeln, Prop. – 2) spielend-, zum Zeitvertreib sich in etw. üben, mit etw. sich tändelnd beschäftigen, tändeln, armis, Cic. u. Hor.: versibus, Verg.: palaestrā, Ov. – 3) mit etw. spielen = etw. verschleudern, viribus imperii, Sen. de brev. vit. 18, 5. – II) tr. spielen, A) im allg.: proelia latronum, das Kriegsspiel, Ov.: ducatus et imperia (Generalissimus u. Kaiser), Suet.: aleam, Suet.: Troiam, Suet.: scriptae, quibus alea (Nomin.) luditur, artes, Ov.: bildl., consimilem ludere ludum, ein gleiches Spiel spielen (= dasselbe tun, was ein anderer getan hat), Ter.: ludum insolentem ludere, ein übermütiges Spiel treiben, Hor. – b) prägn.: 1) spielend od. schäkernd zubringen, otium, Mart. 3, 67, 9. – bildl., operam, vergeblich anwenden, Komik. u. Fronto (vgl. opera). – 2) spielend od. zum Zeitvertreib etw. verfertigen, -etw. treiben, -sich in etw. üben, opus, Häuschen bauen, Hor.: carmina, Verg.: causas, Calp.: pericula, Mart.: causam illam disputationemque, auf eine launige (scherzhafte) Weise durchführen, Cic.: convicia, aus Scherz einander schimpfen, Mart.: luserunt ista poëtae, solches haben die D. gefabelt, Sen. – 3) auf eine launige (scherzhafte) Weise etw. vorstellen, bonum civem, Cael. in Cic. ep.: magistratum, Apul. – 4) jmd. zum besten (zum Narren) haben, a) jmd. foppen, äffen, sich über ihn lustig machen, ihn necken, alqm, Komik. u. Cic.: verbum, Cic. – b) jmd. bei der Nase herumziehen, hintergehen, betrügen, täuschen, alqm, Hor. u. Verg.: alqm dolis, Ter. – 5) = verspielen, id quod in alea lusum est, der Spielverlust im Hasardspiel, Paul. dig. 11, 5, 4. § 2. – / Parag. Infin. ludier, Ter. adelph. 607.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Ludo — may refer to:* Ludo (board game), a board game of the Cross and Circle game family * Ludwig II of Bavaria, nicknamed Mad King Ludo , a king of Bavaria who reigned between 1869 and 1886 * Ludo Bagman, a character from Harry Potter and the Goblet… …   Wikipedia

  • Ludo — El tablero del ludo Jugadores +2 Edades +4 …   Wikipedia Español

  • ludo — lȗdo pril. DEFINICIJA 1. na lud način, kao luđak 2. neumjesno, neodmjereno, neprilično 3. žarg. vrlo privlačno, odlično, izvanredno [ludo smo se zabavljali] 4. u najvećoj mjeri [voljeti se ludo; ludo se baciti na posao] ETIMOLOGIJA vidi lud …   Hrvatski jezični portal

  • Ludo — ludo. m. Arg., Chile, Perú, Ur. y Ven. parchís. * * * Ludo es una variación simplificada para …   Enciclopedia Universal

  • Ludo — Ludo, (17. Aug.), war ein Cistercienser Convers in Hemmenrode bei Kreuznach und wird von Henriquez »heilig« genannt. Bucelin nennt ihn »selig«. (III. 416) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Ludo — m English and Scottish: short form of LUDOVIC (SEE Ludovic) …   First names dictionary

  • lȗdo — pril. 1. {{001f}}na lud način, kao luđak 2. {{001f}}neumjesno, neodmjereno, neprilično 3. {{001f}}žarg. vrlo privlačno, odlično, izvanredno [∼ smo se zabavljali] 4. {{001f}}u najvećoj mjeri [voljeti se ∼; ∼ se baciti na posao] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • ludo — s. m. 1.  [Pouco usado] Jogo; esporte; luta de atletas. 2. Variedade de amendoeira.   ‣ Etimologia: latim ludus, i, jogo, divertimento, distração …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • ludo — /ˈludoʊ/ (say loohdoh) noun a board game for up to four players, played with counters and dice. {Latin: literally, I play} …  

  • ludō- — *ludō , *ludōn germ., Substantiv: nhd. Schössling; ne. shoot (Neutrum); Rekontruktionsbasis: ae., as., ahd.; Etymologie: s. ing. *leudʰ (1), *h₁leudʰ …   Germanisches Wörterbuch

  • ludo — sustantivo masculino 1. Origen: Argentina, Uruguay. Parchís, juego …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”