mutuus

mutuus

mūtuus, a, um (v. mut-o, wie riguus v. rig-o), eig. »auf Tausch gegeben«; dah. übtr.: I) geborgt, geliehen, A) adi.: pecuniam dare mutuam, borgen, vorstrecken, leihen, Cic.: quaerere pecunias mutuas fenore, Geld gegen Zinsen borgen wollen, Liv.: dare frumentum mutuum, jmdm. borgen usw., Cic.: sumere ab alqo pecunias mutuas, von jmd. Geld borgen, Cic.: mutuam pecuniam praecipere, Caes.: sescenties sestertium a privatis mutuum accipere, als Darlehn entgegennehmen (aufnehmen), Tac.: pecunias mutuas exigere, Geld als Darlehn fordern, Caes.: ab amico alicunde argentum mutuom rogare, Plaut.: argentum mutuum arcessere, Sall. fr.: aes mutuum reddere, Sall. – übtr., pudorem sumere mutuum, Schamhaftigkeit, wenn man selbst keine hat, borgen, Plaut. – B) subst., mūtuum, ī, n., was man borgt, das Darlehn, datio mutui, ICt.: alicunde exorare mutuom, Plaut. Pers. 43: dare alci mutuum, Vulg. Luc. 6, 34: sumere mutuum, Sen. de ben. 7, 4, 7, a se mutuum, Cato in Sen. ep. 119, 2: mutuum accipere, Plaut. most. argum. 7. Vulg. Isai. 24, 3, mutuum ab alqo, Vulg. deut. 15, 6: dah. das Wortspiel, ea me deperit, ego autem cum illa facere nolo mutuom. Pa. Quid ita? Ph. Quia proprium facio: amo pariter simul, d.i. ich will nicht, daß sie mir ihre Liebe nur leihe, sondern ich will sie zu eigen besitzen, Plaut. Curc. 47 sq.: saltem, tute si pudoris egeas, sumas mutuom, Plaut. Amph. 819: dah. mutuo (Dat.), auf Borg, leihweise, ab alqo petere mutuo naves, pecuniam, militum auxilia, Iustin. 17, 2, 13: ab alqo petere mutuo vasa vacua non pauca, Vulg. 4. regg. 4, 3: mutuo sumere pecunias, Vulg. 2. Esdr. 5, 4: hoc ipsum mutuo acceperam, Vulg. 4. regg. 6, 5: translatum ac sumptum aliunde ut mutuo, Cic. or. 80 (wo nur Jahn sumptum aliunde ut mutuo als uncic. getilgt hat). – II) wechselseitig, beiderseitig, gegenseitig, Gegen-, A) adi.: beneficia, Nep.: benevolentia, Cic.: sermones, Tac.: tua voluntas erga me meaque erga te par atque mutua, Cic.: quodsi illi nullam vicem, nulla quasi mutua officia (Gegendienste, Gegenhöflichkeiten) deberem, Plin. ep.: m. accusatio, quae ἀντικατηγορία vocatur, Gegenklage, Quint.: olores mutuā carne vescuntur inter se, fressen einander, Plin.: nox omnia erroris mutui implevit, auf beiden Seiten, Liv.: mutuum inter se auxilium, Liv.: m. vulnera accipere, Iustin.: se mutuis vulneribus occīdere, Aur. Vict.: mutuis ictibus occĭdere (fallen), Tac. – B) subst., mutuum, ī, n., das Wechselseitige, die Wechselseitigkeit, das wechselseitige Betragen gegeneinander, m. in amicitia, Cic.: mutuum mecum facit, er vergilt (erwidert) Gleiches mit Gleichem, Plaut.: mutuum fit (sc. a me) u. mutua fiunt a me, d.i. ich mache es ebenso (gegen dich), ein Gleiches geschieht von mir, Plaut.: per mutua u. (adv.) bl. Acc. mutua, wechselsweise, wechselseitig, untereinander, pedibus per mutua nexis, Verg.: inter se mortales mutua vivunt, Lucr.: e laevo sit mutua dexter, dagegen hinwiederum, Lucr.: u. so auch Akk. Sing. mutuum adv., s. scabo(sprichw.).


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • mutuus — index mutual (reciprocal), reciprocal Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Mutŭus consensus — (lat.), gegenseitige Übereinstimmung als Erfordernis des Vertragsabschlusses …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Mutŭus dissensus — (lat.), die Vereinbarung zweier Kontrahenten, ihren Vertrag aufzulösen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • mutuus consensus — /mūˈtū əs kon senˈsəs or mooˈtŭ ŭs kōn sānˈsŭs/ (Latin) noun Mutual consent …   Useful english dictionary

  • mutuus dissensus — mù·tu·us dis·sèn·sus loc.s.m.inv., lat. TS dir.rom. scioglimento di un contratto consensuale in base a un reciproco accordo tra le parti {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. mutuus dissensus mutuo dissenso …   Dizionario italiano

  • mutuus — (лат.) взаимный, обоюдный …   Словарь ботанических терминов

  • Mutuus dissensus —    Droit civil: dissentiment mutuel …   Lexique de Termes Juridiques

  • mutuel — mutuel, elle [ mytɥɛl ] adj. et n. f. • 1329; du lat. mutuus « réciproque » 1 ♦ Qui implique un rapport double et simultané, un échange d actes, de sentiments. ⇒ réciproque. Amour mutuel, partagé. Responsabilité mutuelle. Concessions mutuelles. ⇒ …   Encyclopédie Universelle

  • mutuelle — ● mutuelle nom féminin Société mutualiste, assurance mutuelle. ● mutuel, mutuelle adjectif (latin mutuus, réciproque) Qui s échange entre deux ou plusieurs personnes, qui implique un comportement simultané et réciproque : Admiration mutuelle. ●… …   Encyclopédie Universelle

  • МУТУАЛИЗМ — (фр.). 1) социальная система Прудона, основанная на принципах взаимной помощи. 2) (биол.). Сожительство, когда один организм помещается на другом не будучи ни паразитом, ни комменсалистом, а только получает помещение, защиту, иногда оказывая и… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Mutuo — (Del lat. mutuus.) ► adjetivo 1 Que se produce de manera recíproca entre dos o más personas o cosas: ■ el sentimiento de cariño y amistad entre ellos es mutuo; se separaron de mutuo acuerdo. SINÓNIMO recíproco ► sustantivo masculino 2 DERECHO… …   Enciclopedia Universal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”