- obduro
ob-dūro, āvī, ātum, āre, I) intr. hart-, verhärtet sein; dah. bildl., aushalten, ausharren, persta atque obdura, Hor.: perfer et obdura, Ov.: unpers., obduretur hoc triduum, Cic. – II) tr. hart machen, verhärten, unempfindlich machen, bildl., obd. se contra manifestam veritatem, Lact. 1, 1, 23: dah. obdūrātus, a, um, verhärtet, verecundia, Capit.: patientia, Nazar.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.