oppono

oppono

oppōno, posuī, positum, ere (ob u. pono), gegen od. vor od. an etw. hinsetzen, -stellen, -legen, -halten, I) eig.: A) im allg.: fores, die Türflügel vorsetzen, die Tür verschließen, Ov.: auriculas, Hor.: manus oculis od. ante oculos, Ov., manum ad oculos, Suet.: foramini oculos, Petron.: alci pedem, Petron. – refl., calculus intus se opposuit, Cels.: medial, luna subiecta atque opposita soli, der S. gegenübergetreten, Cic. – B) insbes.: 1) zum Schutze, zur Abwehr usw. gegen od. vor etw. hinstellen, a) vor das zu Beschützende: turrim ad introitum portus, Caes. – armatos ad omnes introitus, Caes.: gallinae se opponunt, stellen sich vor (vor ihre Jungen), Cic.: u. so Pompeium persequi Caesar dicitur, ut interficiat, et non omnes corpora nostra opponimus, decken ihn (den P.) mit unseren Leibern, Cic.: u. so coniuges quoque et liberi sequuntur hanc aciem, parata hostibus praeda, nisi pro carissimis pignoribus corpora opponimus, wenn wir diese t. Pf. nicht mit unseren Leibern schützen, Curt. – b) gegen das Andrängende, ihm entgegenstellen, -setzen, moles oppositae fluctibus, Cic.: propugnaculum istis nationibus oppositum et obiectum, Cic.: lana opponitur ossi, wird vor den Kn. vorgelegt (damit er nicht vorfalle), Cels.: opp. castra ante moenia, Liv.: munitiones, Liv. – urgenti hosti fratrem cum classe, Nep.: alci equites, Caes.: se alci, Caes. u.a. – 2) als t. t. des Würfelspiels, beim Spiel als Gegengewinn dagegensetzen, pono pallium: ille suum anulum opposivit, Plaut. Curc. 356. – 3) als t. t. der Wagenrenner, obliquum opp. currum u. bl. opp., mit dem Wagen quervor (quer in den Weg)fahren (um den folgenden durch den Anprall zu Falle zu bringen), opp. curr., Sil. 16, 395 u. 407: bl. opp., Plin. 8, 160. – II) übtr.: 1) als jurist. t. t., als Pfand-, zum Pfande gegen etw. einsetzen, verpfänden, vix hercle opino, etsi me opponam pignori, Plaut.: ager oppositus est pignori ob decem minas, Ter.: opp. res suas ad securitatem creditoris, Sen.: domos nostras, Vulg.: animam suam tibi, Vulg. (vgl. II, 2 aus Catull.). – 2) einer üblen Einwirkung, Gefahr usw. aussetzen, alqm ad ictus solis, Gell.: nudatas radices hiberno frigori, Plin. – se periculis, Cic.: ad omne periculum atque ad omnem invidiam solus opponitur, Cic. – im Doppelsinn mit opp. = verpfänden, villula nostra non ad austri flatus opposita est,... verum ad milia quindecim et ducentos, Catull. 26, 1 sqq. – 3) mit Worten entgegensetzen, a) als Schreckbild vorhalten, vor Augen halten, alci formidines, Cic.: terrorem, Cic., vgl. Halm Cic. Sest. 42. p. 155. – b) als Gegengrund usw. entgegensetzen, dagegen anführen, -vorbringen, -geltend machen, -einwenden, non minorem suam auctoritatem, Cic.: alci nomen, Cic.: valetudinem alcis, Cic.: causam muri, Cic.: quid habes quod mihi opponas? Cic.: quae nostris opponuntur refutare, Quint. – m. folg. Acc. u. Inf., introducebat Carneades, non quo probaret, sed ut opponeret Stoicis, summum bonum esse frui rebus iis, quas primas natura conciliavisset, um den St. einzuwenden, den St. zum Trotz, Cic. Acad. 2, 131. – c) vergleichend entgegen-, gegenüberstellen, multis secundis proeliis unum adversum, Caes.: plures Graeciae, Phaedr. – d) als Gegensatz entgegen-, gegenüberstellen, im Passiv entgegen-, gegenüberstehen, nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur, steht als Gegensatz gegenüber, Cic.: quid ergo opponitur clementiae? crudelitas, Sen.: voluptatem et dolorem duo mala dicunt esse opposita inter se, Gell. – / Archaist. Pers. opposivit, Plaut. Curc. 356: Partiz. Perf. synk. oppostus, Lucr. 4, 148.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ОППОНИРОВАТЬ — ОППОНИРОВАТЬ, оппонирую, оппонируешь, несовер. (от лат. oppono противополагаю, возражаю) (книжн.). Выступать с возражениями кому нибудь, с опровержением чьих нибудь мнений, доказательств в споре, в дискуссии. «Только один старый инженер слегка… …   Толковый словарь Ушакова

  • ОППОНИРОВАТЬ — (лат. opponere). Оспаривать что либо, делать возражения кому либо. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ОППОНИРОВАТЬ возражать, оспаривать. Полный словарь иностранных слов, вошедших в употребление в… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • ANTESTARI — quid sit, docet Acron in Hor atii Serm. l. 1. Sat. 9. v. 75. Denuntiantes litem antestatos habebant, quibus praesentibus conveniebat, ut aurem illis tertio vellerent. Solebant enim testium aures tenere, et ita dicere: Memento, quod tu mihi in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԴԻՄԱԴՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 0624 Chronological Sequence: 9c, 11c, 12c, 13c Տ. Ընդդիմադրել. ἁντιτίθημι oppono, or *Դիմադրէին (նոցա), թէ չէ՛ եւ չէ՛ այդպէս. Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13: *Որում եւ դիմադրէ ձիթենի զդիւրանցութիւն պտղոյ նորա. Մխ. առակ.: *Զիմաստութեան խորսն դիմադրէ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԸՆԴԴԻՄԱԲԱԺԱՆԵՄ — ( ) NBH 1 0767 Chronological Sequence: Early classical, 6c ԸՆԴԴԻՄԱԲԱԺԱՆԵԼ. ἁντιδιαιρέω divido in formas contrarias, oppono Դէմ ընդդէմ բաժանել. հակադրել. *Գործնականն ընդդիմաբաժանի տեսականումն: Յընդդիմաբաժանեալ տեսակսն (ʼի բանական եւ յանբան). Սահմ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԸՆԴԴԻՄԱԴՐԵՄ — (եցի.) NBH 1 0768 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 8c, 9c, 10c, 12c ն. ἁντιτίθημι oppono ἁντιμετρόω oppondero Դէմ ընդդէմ դնել՝ կարգել՝ կացուցանել. բաղդատել ներհակաբար. *Ի տնօրէնութեան խաչին ձեւով տիգին ընդդիմադրեաց զկողն. Ոսկ. յադամ.:… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱԿԱԴՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0005 Chronological Sequence: 6c ն. ἁντιτίθημι oppono. Դէմ ընդդէմ դնել. դիմադրել. *Զըստ որակին դադարութիւն հակադրիցէ այնմ եւ այլն. Արիստ. շարժ. ՟Բ: Իսկ փոխանակ կր. ՀԱԿԱԴՐԻԼ, Տե՛ս ՀԱԿԱԿԱՅԻԼ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱԿԱՏԱՐԱԲԱՌՆԱՄ — ( ) NBH 2 0008 Chronological Sequence: 6c ն. ՀԱԿԱՏԱՐԱԲԱՌՆԱԼ իսկ կ. ՀԱԿԱՏԱՐԱԲԱՐՁԻԼ, ձեալ. διαιρέω, ἁντιδιαιρέω in contraria divido, oppono որ եւ ՀԱԿԱՏՐԱՄԱՏԵԼ. Հակառակ այլում տարաբառնալ. ընդդիմաբաժանել. հակադրիլ. զանազանիլ. տարբերիլ. *Ի նմանէք սեռէ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱԿԱՏԱՐԱԲԱՐՁԻՄ — (ձեալ) NBH 2 0008 Chronological Sequence: 6c կ. ՀԱԿԱՏԱՐԱԲԱՌՆԱԼ ն. իսկ կ. ՀԱԿԱՏԱՐԱԲԱՐՁԻԼ, ձեալ. διαιρέω , ἁντιδιαιρέω in contraria divido, oppono որ եւ ՀԱԿԱՏՐԱՄԱՏԵԼ. Հակառակ այլում տարաբառնալ. ընդդիմաբաժանել. հակադրիլ. զանազանիլ. տարբերիլ. *Ի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՎԻՃԻՄ — (եցայ, ել.) NBH 2 0822 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c ձ. διαλέγομαι dissero, discepto, disputo συζητέω (պ. սիդիզիտէն ). mutuo quaero, altercor, litigo προβάλλω propono, repono, oppono διακρίνω dijudico φιλονεικέω rixor …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՓԱՐԱԴՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0936 Chronological Sequence: 6c ն. περιτίθημι circumpono, oppono, circumdo. Պարադրել, շրջադրել. (հակառակն Փարաբառնալոյ. ) *Քառանկիւնին՝ անկեան փարադրեցելոյ՝ աճեաց, բայց այլայլագոյն ոչինչ եղեւ. Արիստ. ստորոգ. Արիստ. շարժ.: Ի լուսանցս… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”