pluo

pluo

pluo, pluī u. (archaist.) plūvī, pluitūrus, ere (für plovo = griech. πλε(ϝ)ω), regnen, I) eig.: A) impers., pluit, es regnet, pluet hodie, Plaut.: dum pluit, Verg.: cum sex mensibus non pluisset, Iul. Obs.: cum desierit pluere, Cato: dum pluit super frumentum, Isid.: multum pluverat, Plaut.: urceatim (wie mit Mulden) plovebat (vulgär = pluebat), Petron. 44, 18: aqua, quae pluendo crevisset, Cic. – m. Acc. u. Abl. des Stoffes (vgl. Fabri Liv. 21, 62, 5), den es regnet, sanguinem pluvisse, Liv. 40, 19, 2: sanguinem pluit, Iul. Obs. 6 (60): terram pluvisse, Liv. 10, 33, 8: lapides pluere, Liv. 28, 27, 16: sanguine pluisse, Cic.: cretā, sanguine pluvisse, Liv.: lacte et sanguine pluisse, Plin.: carne pluisse, Liv.: lacte, lapidibus pluvisse, Liv.: terrā pluvisse, Liv.: cum pluit terrā, cum pluit cretā, cum pluit lapidibus (non ut grando appellari solet hoc nomine, sed omnino lapidibus), Augustin. de civ. dei 3, 31. p. 144, 27 D.2: mannā pluiturus, Augustin. locut. 2. exod. 16. – im Passiv, totum istud spatium, quā pluitur et ninguitur, Apul. flor. 2. p. 2, 13 Kr. – B) pers.: deus qui pluit, Tert. adv. Marc. 4, 36: non pluit caelum, Arnob. 1, 9: veniunt nubes ab extremo in medium et pluunt, Augustin. in psalm. 134, 13: Apollo nobis pluit, Mercurius vobis pluit, Arnob. 1, 30: pluam super terram, Vulg. genes. 7, 4: mit Abl., quaeris a me, cur deus dominus mannā pluerit populo patrum? Ambros. epist. 64, 1: m. Acc., et pluam cras hāc ipsā horā grandinem multam nimis, Vulg. exod. 9, 18: nubes pluant iustum, Vulg. Isai. 45, 8: Dominus pluit super Sodomam et Gomorrham sulphur et ignem a Domino de caelo, Vulg. genes. 19, 24: saxis ferunt pluvisse caelum, Mart. Cap. 6. § 642. – effigies, quae pluit, herabgeregnet ist, Plin. 2, 147. – II) übtr., wie regnen = in Masse herabfallen, mit Acc. = herabfallen lassen, A) impers.: tantum glandis pluit, Verg. georg. 4, 81. – B) pers.: iam bellaria adorea pluebant, Stat.: m. Acc., fundae saxa pluunt, Stat. – / Das archaist. Perf. pluvi außer bei Plautus bes. bei Livius durch Handschrn. (s. Drak. Liv. 1, 31, 1) u. Grammatiker (s. Prisc. 10, 10) verbürgt; über das regelm. Perf. plui vgl. Varro LL. 9, 104.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • pluošti — pluošti, ia, ė intr. Srv, pluõšti 1. Pg, Šln, Všk smagiai eiti, drožti: Kad pluõšia, tai pluõšia, net dulkės rūksta Lnkv. Kur dabar pluoši taip sušilęs, suplukęs? Grž. Kur taip greitai pluoši? Klov. Sustinku, pluõšia žmonelė keleliu Prng. Jis …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Hyades (mythology) — In Greek mythology, the Hyades (Ancient Greek: Ὑάδες, English: IPAEng|ˈhaɪədiz, English translation: the rainy ones ), are a sisterhood of nymphs that bring rain. They do not appear in Roman mythology, [ Taurus’ face gleams with seven rays of… …   Wikipedia

  • ԱՆՁՐԵՒԵՄ — (եցի.) NBH 1 0197 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 10c, 12c, 13c ն. ὔω pluo, irrigo Ածել զանձրեւ, կամ որպէս զանձրեւ տեղալ. ցօղել. ոռոգանել. ... *Եթէ ոչ տեղասցէ, եւ ոչ անձրեւեսցէ զզգալին՝ Աստուած, եւ ոչ անձրեւեցելոյ ... եւ այլն. Փիլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԹԱՆԱՄ — (թացի, թա՛ց. ն: կր. թացայ.) NBH 1 0795 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 9c, 11c, 12c (լծ. լտ. թի՛նկօ.) βάπτω mergo, tingo βρέχω pluo, rigo Խոնաւութեամբ տոգորել. թրջել. առոգանել. թաթաւել. ներկանել. շաղախել. մխել կամ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏԵՂԱՄ — (ացի, ա՛.) NBH 2 0863 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 10c ն.չ. ՏԵՂԱՄ եւ ՏԵՂԵԱՄ, ՏԵՂԵՄ եւ ՏԵՂՈՒՄ. βρέχω, ἑπιβρέχω, ὔω, ὐετίζω pluo, irrigo νίφω ningo. Տեղ տարափոյ կամ անձրեւ ածել. եւ հանգոյն անձրեւի թափել. ...… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • pluoštė — 2 pluõštė sf. (2) Grš susivėlusi mergaitė …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”