- prolativus
prōlātīvus, a, um (prolatus v. profero), aus dem Munde hervorgehend gesprochen (Ggstz. substantialis, was Fleisch geworden), verbum, Ambros. in Luc. 1. § 5 u.a. Eccl.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
prolativus
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ՀԱԳԱԳԱՍՓԻՒՌ — ( ) NBH 2 0001 Chronological Sequence: Unknown date, 9c, 10c ա. ՀԱԳԱԳԱՍՓԻՒՌ կամ ՀԱԳԱԳԱՍՓԻՌ. προσφορικός prolativus Ընդ հագագ ʼի դուրս սփռեալ. եւ յայտնի կենդանի բարբառով կամ խոշոր ձանյիւ արտաբերեալ. արտաբերական, յօդաւոր. եւ կոկորդաձայն. *Մե՛ք… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅԱՌԱՋԱԲԵՐԱԿԱՆ — ( ) NBH 2 0332 Chronological Sequence: Unknown date, 7c ա. προευνηγμένος prolatus, prolativus, enunciativus. որ եւ ՅԱՌԱՋԲԵՐԱԿԱՆ. Յառաջ բերեալ ʼի բերանոյ. արտաբերեալ. բարբառեալ. *Բանս այս մարդկային, զյառաջաբերականս ասեմ: Յառաջաբերական բանին. Ճ. ՟Գ … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅԱՌԱՋԲԵՐԱԿԱՆ — ( ) NBH 2 0336 Chronological Sequence: Unknown date, 8c Տ. ՅԱՌԱՋԱԲԵՐԱԿԱՆ. եւ ԱՐՏԱԲԵՐԱԿԱՆ. προφορικός, προενηνέγμενος prolativus, enunciativus, prolatus. *Բան՝ ըստ ներտրամադրականին, եւ ըստ յառաջբերականին: Մի է բնութիւն ներտրամադրականին, եւ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
