pugna

pugna

pūgna, ae, f. (pugno), der Kampf Mann gegen Mann, sowohl vom Kampfe einzelner als ganzer Heere, das Gefecht, Treffen (während proelium das Treffen zwischen zwei Heeren, die Schlacht bezeichnet; vgl. Caes. b. G. 3, 4. § 3 diuturnitate pugnae hostes defessi proelio excedebant), I) eig. u. meton.: A) eig.: a) im allg.: p. singularis, Zweikampf, Macr. u. Sulp. Sever.: p. equestris, Cic.: p. pedestris, Verg.: p. navalis, Cic.: p. gladiatorum, Suet.: p. mala (unglückliches), Cic.: p. Cannensis (eig. u. übtr.), s. Cannae(unter Cannae): pugna Leuctrica, Pharsalica, Cic.: pugna Cannarum, Trasumeni, bei K., am Tr., Liv.: pugna ad lacum Regillum facta, Liv., u. bl. pugna apud Regillum lacum, Liv.: pugna navalis ad Tenedum, Cic., apud Salamina, Nep.: genus hoc est ex essedis pugnae, Caes.: pugnam capessere, Liv. (s. Drak. Liv. 10, 5, 4): pugnam manu capessere, selbst handgemein werden, Tac.: pugnam edere, Liv.: pugnam ciere, Liv.: pugnam committere, Cic., cum alqo, Cic.: pugna atrox concitatur (entspinnt sich), Liv.: pugnam inter se conserere, Liv.: ad pugnam elicere, Liv.: pugnam incipere, Liv., instaurare, Liv.: pugnam inire, Liv.: pugnam restituere, Liv.: pugna paulisper recrudescit, Liv.: pugnā decertare, Caes.: pugnam navalem facere (liefern), Nep.: pugnare pugnam, s. pūgno: pugnam detrectare, Liv.: ex pugna se eripere, Cic.: in pugnam prodire, Liv.: ad pugnam procedere, Liv.: equites primos ab utroque cornu in pugnam educere, Liv.: interesse pugnae navali apud Salamina, Nep.: integri profligatam pugnam acceperunt, übernahmen in frischer Kraft den schon beinahe verlorenen Kampf, Liv.: in prima pugna Brutus et Aruns invicem se occīderunt, Eutr.: nonnumquam res ad manus atque ad pugnam vocabatur, zur Schlägerei (bei Trinkgelagen), Cic.: pugna iam in manus, iam ad gladios venerat, Liv. – b) insbes., das Kampfspiel, pugna quinquennis Graia Elide, Ov. met. 14, 325. – B) meton.: a) die zum Treffen aufgestellte Schlachtlinie, das Treffen, ordinata per principes hastatosque ac triarios pugna, Liv.: pugnam mediam tueri, das Mitteltreffen, Liv.: pugnam mutare, Curt. – b) der Kampf = Krieg, non Siciliae illis adversa pugna in ore est, sed Graeciae victoria, Iustin. 5, 4, 17. – II) übtr.: a) der Kampf, Streit, doctissimorum hominum, Cic.: litterarum, der Gelehrten, Plin.: pugna adversus dolorem, Gell. 12, 5, 2: pugnas edere, Cic. – b) der (listige) Streich (vgl. Brix Plaut. capt. 583), iam aliquid pugnae dedit (hat gespielt), Plaut.: u. so dabit pugnam denuo, Ter.: priusquam istam pugnam pugnabo, dabo aliam pugnam claram et commemorabilem, Plaut. – c) v. Beischlaf, Mart. 10, 38, 6.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • pugna — sustantivo femenino 1. Oposición, de palabras o de ideas, entre personas o instituciones: pugna entre los supermercados y el pequeño comercio, pugna entre monárquicos y republicanos. Sinónimo: enfrentamiento. Antónimo: acuerdo. 2. Lucha o pelea… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • pugna — / puɲa/ s.f. [dal lat. pugna, deverbale di pugnare combattere ], lett. 1. [scontro armato di due o più unità che cercano di superarsi a vicenda] ▶◀ battaglia, (lett.) certame, combattimento, contesa, lotta, (lett.) tenzone, [tra due contendenti]… …   Enciclopedia Italiana

  • pugna — (Del lat. pugna). 1. f. Batalla, pelea. 2. Oposición, rivalidad entre personas, naciones, bandos o parcialidades …   Diccionario de la lengua española

  • Pugna — (lat.), Schlacht, Kampf, Gefecht; daher Pugnacität, die Kampflust …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Pugna — Pugna, lat., Schlacht; Pugnacität, Kampflust …   Herders Conversations-Lexikon

  • pugna — index affray, fight (argument), fray Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • pugna — s. f. 1. Combate; peleja; luta. 2. Briga. 3. Discussão, polêmica …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • pugna — ► sustantivo femenino 1 Batalla o pelea: ■ resultó herido en la dura pugna que sostuvo . SINÓNIMO lucha 2 Enfrentamiento entre países, ideas, intereses o tendencias: ■ ambos amigos están en pugna por cuestiones políticas. SINÓNIMO desacuerdo… …   Enciclopedia Universal

  • pugna — im·pugna·tion; in·ex·pugna·bil·i·ty; in·ex·pugna·ble·ness; in·ex·pugna·bly; …   English syllables

  • pugna — pù·gna s.f. LE battaglia, combattimento: vedea larve guerriere cercar la pugna (Foscolo) {{line}} {{/line}} VARIANTI: punga. DATA: av. 1292. ETIMO: dal lat. pŭgna(m), der. di pugnāre combattere …   Dizionario italiano

  • pugna — (f) (Intermedio) lucha o pelea entre partes opuestas Ejemplos: Los ciudadanos están hartos de la pugna de los miembros del gobierno. Hay dos grupos en pugna con fuerzas exactamente iguales. Sinónimos: guerra, carrera, lucha, oposición, conflicto …   Español Extremo Basic and Intermediate

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”