pugno

pugno

pūgno, āvī, ātum, āre (pugna), kämpfen, fechten, streiten, ein Gefecht-, ein Treffen liefern, I) eig., sowohl von einzelnen als von ganzen Heeren, caesim, Veget. mil.: constanter ac non timide, Caes.: contra (Adv.), Ov.: comminus, Curt.: comminus gladiis, Caes.: eminus fundis, sagittis, Caes.: eminus glande aut lapidibus, Sall.: manu, Ov.: male (unglücklich), Sall. u. Liv.: pari Marte, Curt.: de genu, kniend, Sen.: de ponte, Auct. b. Hisp.: de rogis Ov.: ex equo, Cic. u. Liv.: pugnatur omnibus locis, Caes.: in hostem, Sall. u. Tac.: in Gallos, Claud. Quadr. fr.: in adversarii os atque oculos, seinen Angriff richten, Gell.: u. so in frontem lateraque, von vorn u. von der Seite einen Angriff machen, Liv.: ne in frontem simul et latera suorum pugnaretur, Tac.: adversus alqm, Nep.: vario eventu adversus alqm, Nep.: male adversus alqm, Liv. epit.: cum alqo, Caes. u. Vell.: cum alqo comminus in acie, Cic.: inter se cornibus, Varro: pro aliquo, Caes. u. Curt.: pro commodis patriae, Cic.: pro libertate patriae, Curt.: de gloria, Curt.: de possessione, Gell.: de loco, wegen des Platzes, Ter.: ad bestias, Cypr.: ad ursos, Corp. inscr. Lat. 4, 1989: ad Ticinum amnem, ad Trebiam, Liv.: claram pugnam, Liv., od. inclutam pugnam, Liv. (u. so haec illi vi pugnata pugna est usque a mane ad vesperum, Plaut.: illa pugna, quae cum rege commissa est et summā contentione pugnata, Cic.): pugnavit proelia, Hor.: proelium male pugnatum, Sall.: bella pugnata, durchgefochtene, Verg.: absol., pugnandi tempora, Ov.: oppidum pugnando capere, Auct. b. Afr.: Partiz. subst., pugnantes, die Kämpfenden, die Kämpfer, Caes. b. G. 3, 25, 1. Curt. 4, 12 (46), 23. – II) übtr.: A) im allg., streiten, im Streite liegen, pugnant (es streiten miteinander) materque sororque, Ov.: p. arte medendi, Ov.: cum Peripateticis, Cic. de dis immortalibus non magno opere, Cic.: sed ego tecum in eo non pugnabo, quo minus utrum velis eligas, Cic. div. in Caec. 58. – m. folg. Acc. u. Infin. = in seinem Streite behaupten, Cic. de fin. 3, 41. – übtr., v. lebl. Subjj., frigida pugnabant calidis, umentia siccis, mollia cum duris, Ov.: mea cum pugnat sententia secum, Hor.: pugnat diu sententia secum, Ov. – B) insbes.: a) widersprechen, sich widersprechen, secum, Cic.: pugnantia loqui, Cic. – poet. m. folg. Dat., widersprechen, die Widerpart halten, ne cupias pugnare puellae, Prop.: placitone pugnabis amori? Verg. – b) Mühe anwenden, um etw. zu erreichen od. zu verhindern, ringen, ernstlich streben, -sich bemühen, darauf dringen, nach etw. ringen, pugno in mea vulnera, ich ringe, mich selbst zu verwunden, Ov. met. 7, 738. – m. folg. ut od. ne od. quo minus u. Konj., id pugnant, id agunt, ut etc., Cic.: illud pugna et enitere ut etc., Cic.: pugnarent collegae, ut etc., Liv.: id ne impetremus, pugnabis, Cic.: quoque minus venias, invita pugnat hiems, Ov. her. 18 (19), 120. – m. folg. Infin., Ov. met. 1, 685; 2, 822 u.a. Lucan. 4, 753 u.a. spät. Dicht.; v. lebl. Subjj., Lucr. 2, 205. – / Abl. d. Gerund. pucnandod, Corp. inscr. Lat. 1, 195, 5. lin. 10.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • pugno — s.m. [lat. pūgnus ] (pl. i ; ant., lett. le pugna ). 1. [mano chiusa con le dita piegate e strette sul palmo: aprire, stringere il p. ] ● Espressioni: avere (o tenere) in pugno 1. [avere il pieno controllo di una situazione] ▶◀ dominare.… …   Enciclopedia Italiana

  • Pugno — (spr. punjo), Raoul, Musiker, geb. 23. Juni 1852 in Montrouge (Paris), italienischer Abkunft, Schiller des Niedermeyerschen Kirchenmusikinstituts in Paris und 1866 des Konservatoriums, hatte zunächst Schwierigkeiten für sein Fortkommen, weil er… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Pugno — Raoul Pugno (* 23. Juni 1852 in Montrouge; † 21. Dezember 1913jul./ 3. Januar 1914greg. in Moskau) war ein französischer Pianist, Organist, Komponist und Musikpädagoge …   Deutsch Wikipedia

  • pugno — pù·gno s.m. FO 1. mano chiusa, con le dita piegate e fortemente strette sul palmo: stringere il pugno; fare il pugno; allargare, aprire il pugno; stringere un oggetto in pugno | salutare con il pugno chiuso, alzando il pugno della mano destra per …   Dizionario italiano

  • pugno — s. m. 1. cazzotto (fam.) □ colpo, percossa CONTR. carezza, moina 2. manciata, manata □ (est.) poco, pochino CONTR. molto, grande quantità FRASEOLOGIA tenere in pugno …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • pugno — {{hw}}{{pugno}}{{/hw}}s. m. 1 Mano serrata con le dita strette forte insieme per tenere qlco. o per colpire: allargare il –p; stringere la spada in pugno | Tenere qlcu. in –p, averlo in proprio potere | Avere qlco. in –p, (fig.) essere sicuro di… …   Enciclopedia di italiano

  • pugno — ит. [пу/ньо] кулак ◊ col pugno [коль пу/ньо] ударять кулаком по клавишам ф п …   Словарь иностранных музыкальных терминов

  • Pugno, Raoul — ▪ French musician and composer in full  Raoul Stéphane Pugno  born June 23, 1852, Montrouge, Fr. died Jan. 3, 1914, Moscow, Russia       French pianist, organist, composer, and teacher renowned particularly for his chamber recitals with violinist …   Universalium

  • pugno — pl.m. pugni …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • Stéphane Raoul Pugno — Raoul Pugno (* 23. Juni 1852 in Montrouge; † 21. Dezember 1913jul./ 3. Januar 1914greg. in Moskau) war ein französischer Pianist, Organist, Komponist und Musikpädagoge …   Deutsch Wikipedia

  • Raoul Pugno — (* 23. Juni 1852 in Montrouge; † 21. Dezember 1913jul./ 3. Januar 1914greg. in Moskau) war ein französischer Pianist, Organist, Komponist und Musikpädagoge …   Deutsch Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”