- remeligo
remelīgo, inis, f. (nach Otfr. Müller Paul. ex Fest. 224, 12 von re u. mello = moveo), die Aufhalterin, Verzögererin, Plaut. Cas. 804. Afran. com. 277.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
remelīgo, inis, f. (nach Otfr. Müller Paul. ex Fest. 224, 12 von re u. mello = moveo), die Aufhalterin, Verzögererin, Plaut. Cas. 804. Afran. com. 277.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
REMELIGO — vide infra Remora … Hofmann J. Lexicon universale
REMORA — Graecis ἐχενηῒς, a navibus sistendis, seu retinendis; item Ναυκράτης, ab eadem causa: Latinis aliter Remeligo: Plautus, Casinâ, Actu 4. sc. 3. v. 7. secundum quosdam. Nam quid illae tam diu intus remorantur remeliigines. Pisciculus dicitur, cui… … Hofmann J. Lexicon universale