- succentus
succentus, ūs, m. (succino), das Begleiten, die Begleitung, Mart. Cap. 1. § 11 (im Plur.): u. der tiefere Ton, Plur. bei Chalcid. Tim. 44.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
succentus, ūs, m. (succino), das Begleiten, die Begleitung, Mart. Cap. 1. § 11 (im Plur.): u. der tiefere Ton, Plur. bei Chalcid. Tim. 44.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.