- succurricius
succurrīcius, a, um (succurro), zu Hilfe kommend, benignitas naturae, Schol. ad Germanic. prognost. tom. 2. p. 117 Buhle.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
succurrīcius, a, um (succurro), zu Hilfe kommend, benignitas naturae, Schol. ad Germanic. prognost. tom. 2. p. 117 Buhle.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.