assiduus

assiduus

assiduus (adsiduus), a, um (assideo), I) beständig wo sitzend = ansässig, als publiz. t. t., assiduus, ī, m., ein ansässiger u. dah. wohlhabender u. steuerpflichtiger Bürger, gew. Plur. assidui = die wohlhabenden Bürger der obern Klassen, im Ggstz. zu den proletarii, den armen, den untersten Klassen, die dem Staate nur mit ihrer Nachkommenschaft (proles) nützen konnten, XII tabb. b. Gell. 16, 10, 5. Cic. de rep. 2, 40. Cic. top. 10. Varr. b. Non. 67, 25. Quint. 5, 19, 55. Vgl. Kubitscheck in Pauly-Wissowa Realencykl. 1, 426. – bildl., wie locuples, vollgültig, classicus assiduusque aliquis scriptor, non proletarius, Gell. 19, 8, 15. – II) beständig wo sitzend u. tätig, unser fleißig, a) v. Pers.: α) aus bestimmter Absicht fleißig, wo gegenwärtig, sich fleißig wo zeigend, audivi Romae esse hominem et fuisse assiduum, Cic.: ruri assiduum semper vivere, Cic.: cum hic filius assiduus in praediis esset, Cic.: boni assiduique domini, die fleißig auf ihren Landgütern gegenwärtig sind, Cic.: alter decimum iam prope annum assiduus in oculis hominum fuerat, Liv.: assiduus circa scholas et auditoria professorum, der die Stunden fleißig besucht, Suet.: flamen Iovi ass., Liv. – insbes. v. den beständigen Begleitern der Amtskandidaten, Q. Cic. de pet. cons. 37: u. einer Magistratsperson (des Prätors usw.), mecum fuit assiduus praetore me, Cic. Cael. 10. – im üblen Sinne, urbani assidui cives (feinstädtische u. zudringliche B.), quos scurras vocant, Plaut. trin. 202. – β) bei einer Tätigkeit beharrlich aushaltend, beharrlich, custos ass., Acc. fr. u. Liv.: qui filios suos agricolas assiduos esse cupiunt, Cic.: flagitator non ille quidem molestus, sed assiduus tamen et acer, Cic.: accedebat hortator assiduus, ut etc., Cic.: profiteor huic generi hominum me inimicum, accusatorem odiosum, assiduum, acerbum adversarium, Cic.: Veiens hostis, assiduus magis quam gravis, Liv. – b) v. Lebl., beständig, anhaltend, ununterbrochen, unablässig, häufig wiederkehrend, gewöhnlich, imbres, Cic.: hiems, gelu, ignes, Mela: lacrimae, Cic.: febricula, Planc. in Cic. ep.: deorum cura, Liv.: bella, Cic.: homines labore assiduo et cotidiano assueti, Cic.: assidua (nachdrückliche) pro fratre deprecatio, Rut. Lup.: cotidianae querimoniae et assiduus fletus sororis, Cic.: vasa aurea assiduissimi usus, Suet. Aug. 71, 1: Superl. maxime assiduus, Vulg. Sirach 6, 37. Kompar. assiduior, Varr. r. r. 2, 9, 16 u. 2, 10, 6.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Assidŭus — (röm. Ant.), 1) nach der servianischen Verfassung bildeten die Assidui den Gegensatz zu den Capite censi, waren also die steuerpflichtigen, sei es, daß der Name von assidere (ansässig sein); od. von asses dare (Geldbeiträge geben) herkommt; 2)… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • assidu — assidu, ue [ asidy ] adj. • XVIe; asidu XIIIe; lat. assiduus « qui se tient continuellement quelque part » 1 ♦ Qui est régulièrement présent là où il doit être. ⇒ ponctuel, régulier. Employé assidu à son bureau. Étudiant assidu aux cours. ♢ Qui a …   Encyclopédie Universelle

  • asiduu — ASÍDUU, Ă, asidui, ue, adj. Care manifestă, arată asiduitate; stăruitor, perseverent, tenace. [pr.: du u] – Din fr. assidu, lat. assiduus. Trimis de cata, 15.02.2004. Sursa: DEX 98  ASÍDUU adj. v. perseverent. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa …   Dicționar Român

  • asiduo — (Del lat. assiduus < assidere, estar sentado junto a [algo o alguien].) ► adjetivo/ sustantivo Que asiste a un lugar o realiza cierta actividad con frecuencia: ■ es un asiduo del club, viene cada día. SINÓNIMO frecuente habitual * * * asiduo,… …   Enciclopedia Universal

  • assidue — ● assidu, assidue adjectif (latin assiduus, de assidere, être assis auprès) Qui est constamment présent auprès de quelqu un ou dans un lieu, ou qui s adonne sans discontinuer à une occupation : Un lecteur assidu de romans. Un élève assidu. Qui a… …   Encyclopédie Universelle

  • ASSIDUITAS — apud Minucium Fel. Octavio, Cum iam et aviditatem desiderii frequens assiduitatis usus implêsset; non remporis longinquitatem sed consessum, valer. Veteribus enim moris erat, ut collocuturis inter se cuique cathedram ponerent, quâ ante et a tergo …   Hofmann J. Lexicon universale

  • mesnagier — Bon mesnagier, Assiduus dominus, vel Bonae frugi, Homo frugi, Prudens rei familiaris. Un grand mesnagier, Homo oeconomicus. B. Les gens de ta race sont bons mesnagiers, et gens attrempez de nature, Ingenerata familiae tuae frugalitas. En bon… …   Thresor de la langue françoyse

  • residence — Residence, Assiduitas, cui Desyderium opponitur. Bud. ex Cicerone. Qui doibt residence, Assiduus. B. Qui fait residence, Assiduus sacerdos. B. Obtenir non residence, Redimere assiduum obsequium, vel ministerium, vel functionem, Impetrare gratiam… …   Thresor de la langue françoyse

  • Assiduous — As*sid u*ous, a. [L. assiduus, fr. assid?re to sit near or close; ad + sed[=e]re to sit. See {Sit}.] 1. Constant in application or attention; devoted; attentive; unremitting. [1913 Webster] She grows more assiduous in her attendance. Addison.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Assiduously — Assiduous As*sid u*ous, a. [L. assiduus, fr. assid?re to sit near or close; ad + sed[=e]re to sit. See {Sit}.] 1. Constant in application or attention; devoted; attentive; unremitting. [1913 Webster] She grows more assiduous in her attendance.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Assiduousness — Assiduous As*sid u*ous, a. [L. assiduus, fr. assid?re to sit near or close; ad + sed[=e]re to sit. See {Sit}.] 1. Constant in application or attention; devoted; attentive; unremitting. [1913 Webster] She grows more assiduous in her attendance.… …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”