- synanchicus
synanchicus, a, um (συναγχικός), zur Bräune gehörig, mit der Bräune behaftet, passio, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 27, 140. – Plur. subst., synanchicī, ōrum, m., die mit der Bräune Behafteten, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 4, 40.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.