- tamiacus
tamiacus, a, um (v. ταμιειον, die Schatzkammer), zum kaiserlichen Fiskus (Kammer) gehörig, praedia, Krongüter, Kammergüter, Domänen, Cod. Iust.: ius, Cod. Iust. – subst., tamiacus, ī, m., der Insasse eines Krongutes, Cod. Iust. 11, 68, 1.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.