attactus

attactus

attāctus (adtāctus), ūs, m. (attingo), das Anrühren, die Berührung, a) im Nom.: asper attactus, Mam. Claud. de stat. anim. 1, 23: nos apostolorum erudivit auditus, nos confirmavit attactus, Leo serm. 1. in Ascens. – b) im Acc.: ad extrinsecus rei venientis attactum ita afficitur, Arnob. 7, 28: quo modo ad dexterae salutaris attactum fugiat dolor, Ambros. in Luc. 10, 70; u. so im Acc. noch Cassian. collat. 19, 16. Arnob. iun. de deo trino 1, 19 u. 2, 20. – c) gew. im Abl.: corium attactu non asperum et durum, Varr. r. r. 2, 5, 8: volvi attactu nullo, Verg. Aen. 7, 350: attactu continuo, Apul. de mund. 27: sine ullo attactu viri, Lact. 4, 14, 1; u. so im Abl. noch Iuvenc. 1, 776. Pallad. 1, 35, 11. Ambros. in psalm. 118. serm. 6. no. 15 extr. Iulian. bei Augustin. c. sec. resp. Iul. 6, 20 in.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Attika (Architektur) — Attika des Septimius Severus Bogens in Rom Attika (aus griechisch attikos ‚attisch‘) bezeichnet in der Architektur ein über dem Kranzgesims befindliches Halbgeschoss oder eine Abschlusswand zur Verdeckung des Daches …   Deutsch Wikipedia

  • Attaché — Sm diplomatischer Berater per. Wortschatz fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. attaché m. (eigentlich Zugeordneter ), einer Substantivierung des Partizip des Präteritums von frz. attacher anbinden, zuordnen .    Ebenso nndl. attaché, ne …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • attoucher — Attoucher, Contingere, Attingere. Attoucher argent, Pecuniam tractare. Attoucher souvent et manier, Contrectare, Pertrectare, Attrectare. Attoucher doucement, et comme amignoter, Circummulcere. Sans attoucher rien de l autruy, Abstinenter. Choses …   Thresor de la langue françoyse

  • attouchement — Attouchement, Tactio, Tactus, Attactus, Contactus, huius contactus, Contagium. Attouchement et maniement, Pettractatio, Attrectatus. Attouchement de deux choses l une contre l autre, qui se froissent, Conflictatio, Collisio, Collisus …   Thresor de la langue françoyse

  • houspillement — Houspillement, m. acut. Fait par syncope de Houssepillement, signifie se happer en colere qu on fait d aucun, le tiraillant par la robbe jusques à la luy deschirer, Furibunda contrectatio, Rabidus attactus …   Thresor de la langue françoyse

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”