Tros [1]

Tros [1]

1. Trōs, Trōis, m. (Τρώς), Sohn des Erichthonius, Enkel des Dardanus, König in Phrygien, nach dem Troja benannt wurde, Verg. georg. 3, 36. Ov. fast. 4, 33. Sil. 11, 297. – Dav. abgeleitet Trōia od. Trōïa, ae, f. (Τροία, poet. Τροΐα), die Stadt Troja, 1) eig., Mela 2, 3, 6 (2. § 45). Liv. 1, 1. Verg. Aen. 1, 1. Ov. met. 11, 199 sq.; 13, 404 sq. – 2) übtr.: a) der von Äneas auf laurentinischem Gebiete in Italien erbaute Ort, Liv. 1, 1, 3. – b) der von Helenus in Epirus erbaute Ort, Ov. met. 13, 721. Verg. Aen. 3, 349. – c) ein röm. Wettrennspiel zu Pferde, Verg. Aen. 5, 596 sqq. Suet. Caes. 39, 2: Troiae lusus, Suet. Aug. 43, 2; Claud. 21; 3: Troiae decursio, Suet. Cal. 18, 3: Troiae ludicrum, Tac. ann. 11, 11. Vgl. Paul. ex Fest. 367, 5.

Dav. abgel.: A) Trōius, a, um (Τρώϊος), zu Troja gehörig, troïsch, tellus, Catull.: Aeneas, Verg. – B) Trōiānus, a, um, zu Troja gehörig, trojanisch, urbs, Troja, Verg. u. Lact.: moenia, Ov.: equus, Cic. u. Iustin.: bellum, Hor., Ov., Quint. u. Iustin.: Troianis temporibus, Aur. Vict. u. Iustin.: Troi. iudex, d.i. Paris, Hor. u. Ov.: ludi, d.i. das Trojaspiel (s. oben Troiano. 2, c), Suet.: porcus, ein gefülltes Schwein (als Tafelgericht), Mart. – Sprichw., equus Troianus, von einer verborgenen Gefahr, intus, intus, inquam, est equus Troianus, a quo numquam me consule dormientes opprimemini, Cic. Mur. 78. – Plur. subst., Troiānī, ōrum, m., die Einw. von Troja, die Trojaner, Lucr., Cic. u.a. – C) Troicus, a, um (Τρωϊκός), zu Troja gehörig, troïsch, tempora, Cic.: bellum, Vell. u. Auson.: Vesta, Vell. u. Ov.: ignis, das beständig unterhaltene Feuer der Vesta in Rom, Stat. – D) Trōs, ōis, m. (Τρώς), der Troer, Trojaner, Verg. u.a. (kollektiv = der Troer, Auson. edyll. 12. De hist. 19. p. 137, 1 Schenkl): Plur. Trōes, um, Akk. as, m. (Τρῶες), die Troer, Verg. u. Ov. – E) Trōas, ados, Akk. ada, adi. fem. (Τρωάς), trojanisch, humus, Ov.: matres, Ov.: torba, Sen. poët. – häufiger subst., a) die Trojanerin, Verg. u. Ov.: Plur. Trōades, Akk. adas, f., die Trojanerinnen, Titel einer Tragödie des Q. Cicero, Cic. – b) die Landschaft Troas, Nep. u. Plin. – Nbf. Trōada, wov. Akk. Troadam, Iul. Val. 3, 60 (3, 35). – F) Trōiadēs, ae, m. (Τρωϊάδης), der Trojaner, Tr. puer. als Gestirn = der Wassermann, Anthol. Lat. 619, 6 (485, 6). – G) Trōiades, um, f. (Τρωϊάδες), Trojanerinnen, Pers. 1, 4. – H) Trōadēnsis, e, in od. aus der Landschaft Troas, metallum, Cod. Theod. 11, 28.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • TROS — Lema De grootste familie van Nederland Tipo Empresa pública Fundación 17 de diciembre de 1964 Sede …   Wikipedia Español

  • Tros — (griech. Τρώς) ist in der griechischen Mythologie der König von Troja in Phrygien, Sohn des Erichthonios und der Astyoche. Seine Gattin ist Kallirhoe, Tochter des Skamandros (oder Akallaris, Tochter des Eumedes). Sie gebar ihm die drei Söhne… …   Deutsch Wikipedia

  • Tros — can mean:*Tros (mythology), a figure in Greek mythology who was the eponymous ancestor of the Trojans. *TROS, a Dutch broadcasting union. *An abbreviation for TR Oil Services. *The Riddle of Steel roleplaying game. *Tros of Samothrace, Talbot… …   Wikipedia

  • Tros [1] — Tros, 1) Sohn des Erichthonios u. der Astyoche, König von Troja, s.d. Von Kalirrhoe wurde er Vater des Ilos, Assarakos, Ganymedes u. der Kleopatra. 2) Sohn des Alastor, wurde von Achilles vor Troja erlegt …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Tros [2] — Tros, Rechnungsmünze in Cochinchina, zu 5 Kwan od. Täl; ursprünglich = 62/3 Thlr.; jetzt = 4 Thlr …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Tros — Tros, im griech. Mythus Sohn des Erichthonios, Enkel des Dardanos (s. d.), Vater des Ilos, Assarakos und Ganymedes (s. d.); nach ihm sollte Troja benannt sein …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Tros — Tros, Rechenmünze in Cochinchina = 62/3 Thlr. = 9 fl. 40 kr. C. M …   Herders Conversations-Lexikon

  • Tros — TROS, öls, Gr. Τρὼς, ωὸς, (⇒ Tab. XXXI.) des Erichthonius Sohn, welchen er mit der Astyoche, des Simois Tochter, zeugete. Apollod. l. III. c. 11. §. 2. Nach andern soll seine Mutter Kalliroe, des Skamanders Tochter gewesen seyn. Dion. Halyc. ant …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • TROS — in nummis Costantini M. idem cum TRO. de quo vide supra …   Hofmann J. Lexicon universale

  • tros — Mot Monosíl·lab Nom masculí …   Diccionari Català-Català

  • Tros — er en betegnelse for militære vogne til materiel …   Danske encyklopædi

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”