- biiugis
biiugis, e (bis u. iugum), zweispännig, I) eig.: equi, Verg.: ohne equi, Val. Flacc. 2, 567: lynces, Ov.: delphines, Stat.: ferae, Prud.: curriculum, Suet.: currus, Apul. – II) poet. übtr., doppelt, uno biiuges tolli de limine fasces, zwei Konsulbrüder aus einer Familie, Claud. Olyb. et Prob. cons. 233.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.