- cacator
cacātor, ōris, m. (caco), der Kacker, Corp. inscr. Lat. Vol. 4. suppl. 3782. – cacātrīx, īcis, f., die Kackerin, Corp. inscr. Lat. 4, 2125.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
cacātor, ōris, m. (caco), der Kacker, Corp. inscr. Lat. Vol. 4. suppl. 3782. – cacātrīx, īcis, f., die Kackerin, Corp. inscr. Lat. 4, 2125.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
căcător — CĂCĂTÓR, CĂCĂTOÁRE, căcătóri, căcătoáre, adj. Care produce diaree. (din căca) Trimis de tavi, 14.11.2008. Sursa: DER … Dicționar Român
PATROCLIDES — I. PATROCLIDES assentator Philippi, Macedonum Regis. II. PATROCLIDES inter Politicos Athenienses et non exiguâ auctoritate; sed infirmitatis suae nominc ridebatur etiam a Comicis, quod vestimenta concacaret, unde et χεσᾶς, h. e. Cacator, vulgo… … Hofmann J. Lexicon universale
PATROCLUS — I. PATROCLUS Menoetii fil. et Stheneles, qui occisô per ludum astragalorum Cleonymô, seu, ut aliis placet, Aeante Amphidamantis filiô, solum vertens, in Phthiam venit, ubi a Peleo proprergeneris propinquitatem susceptus est, et una cum Achille… … Hofmann J. Lexicon universale
căca — CĂCÁ vb. v. defeca, ieşi. Trimis de siveco, 25.09.2008. Sursa: Sinonime CĂCÁ, cac, vb. I. intranz. (câteodată şi tranz.) şi refl. A defeca (2). (meglenorom., macedorom. cac, istrorom. cąc; < lat. cacāre (Puşcariu); … Dicționar Român