- cenator
cēnātor, ōris, m. (ceno) = δειπνητής der Tischgast, Gloss. II. 267, 27.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
cēnātor, ōris, m. (ceno) = δειπνητής der Tischgast, Gloss. II. 267, 27.
http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.
COENATOR seu COENARIUS — Officium Monasticum, cui incumbebat cura resiciendorum Fratrum aestivis diebus vespere. Apud S. Dionysium, in Francia in Claustri latere, quod est secundum Templum, visitur tumba cum hac Inscr. Gall. Hic situs est Dominus Iohannes Montmorencius,… … Hofmann J. Lexicon universale