cinis

cinis

cinis, eris, Abl. ere u. erī, m., selten f. (vgl. κόνις), die Asche übh. (während favilla die dünne, leicht verfliegende Asche, besond. wenn sie noch glimmt; vgl. Plin. 19, 19 corporis favillam ab reliquo separant cinere; u. Suet. Tib. 74 cinis e favilla et carbonibus ad calfaciendum triclinium illatis exstinctus et iam diu frigidus exarsit repente), I) eig.: A) im allg.: in lignis si flamma latet fumusque cinisque, Lucr.: c. lixivius, Plin., od. c. lixivia, Col., ausgelaugte Asche, Lauge: in cinerem dilabi, in A. zerfallen, zu A. werden, Hor. u. Lact. – Vom Gebrauch der Asche zum Scheuern der Gefäße ist das Sprichwort hergenommen: huius sermo haud cinerem quaeritat, Asche (Lauge) braucht ihre R. nicht (= sie ist nett, höflich), Plaut. mil. 1000. – B) insbes.: 1) Asche verbrannter Leichname, Sing., c. mortui, Cic.: c. atque ossa alcis, Cic.: Plur., patroni cineres, Quint.: c. matris, Hor. – poet., cedo invidiae, dummodo absolvar cinis, nach meinem Tode, Phaedr.: post cinerem, nach Verbrennung des Leichnams, Ov. – 2) der Aschenhaufe, die Trümmer eingeäscherter, verwüsteter Städte usw., patria e cinis, Cornif. rhet., od. cineres, Verg.: in cinere deflagrati imperii, Cic. Cat. 4, 12: in od. ad cinerem collabi, Val. Max. 5, 3, 2. Arnob. 3, 23. – II) übtr., als Bild der Zerstörung, Vernichtung: si aurum, si argentumst, omne id ut fiat cinis, zu Asche werde, Plaut. rud. 1257: in cinerem vertere, Tibull. u. Ov., od. in cinerem (cineres) dare, Sen. poët., in Asche verwandeln = zunichte machen, vernichten: in fumum et cinerem vertere alqd, (Erworbenes) in Rauch u. Asche verwandeln = durchbringen, Hor. Troia virûm atque virtutum omnium acerba cinis, das Grab, Catull. – / Nbf. ciner, nach Prisc. 5, 42 u. 6, 65; u. cinus, neutr., Itala Iudith 9, 1 (Akk. Sing. cinus). Gromm. vet. 308, 3 (Akk. Sing. cinus). – cinis als fem., Calv. fr. bei Charis. 101, 11 (vgl. Non. 198, 11 sqq.). Lucr. 4, 924 (926). Catull. 68, 90; 101, 4. Scrib. 216. Ser. Samm. 379. Auson. parent. 29, 3. p. 54 Schenkl. Apul. met. 9, 12. Carm. epigr. 1054, 2 u. (im Plur.) Corp. inscr. Lat. 6, 8431, 8 u. 10, 4142, 3. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 978.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Cinis — (lat.), Asche; Cineres clavellati, früher Bezeichnung der Pottasche; Cineres Jovis, Zinnoxyd …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • CINIS ad lixiviam Veterib. adhibitus — atque hinc Cinis lixivius Plinio, l. 14. c. 20. Cinis lixiva Scribonio; utrôque enim genere vox occurrit apud priscos. Vide Godesc. Stewechium, Electus Arnobianis, l. ult. ad verba, Ad sordes eluendas labentibus aquis opus, atque adiunctâ antiqui …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sanguis et Cinis — Allgemeine Informationen Genre(s) Crossover, Alternative Rock, NDT Gründung 1994 Auflösung 2007 Website …   Deutsch Wikipedia

  • Aequat omnes cinis, impares nascimur, pares morimur. — См. Смерть всех поравняет …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Цинис вегетабилис - Cinis vegetabilis, Зола растительная — Зола растительная содержит 2 группы минеральных веществ. Кальциевые и магниевые соли составляют основную массу растительной золы. Лишь сотые доли процента составляют микрорэлементы калий, марганец, кремний, хлор, фосфор. железо, медь, цинк, барий …   Справочник по гомеопатии

  • Дарквейв — Дарквэйв, (Дарквейв) (англ. darkwave) музыкальный стиль, одно из основных направлений на современной готической сцене, сочетание электронной и неоклассической музыки. Содержание 1 Характеристика 2 Немецкий дарквейв 2.1 Deine Lakaien …   Википедия

  • Немецкий дарквейв — Neue Deutsche Todeskunst (NDT) (рус. Новое немецкое искусство смерти)  течение в стиле дарквэйв, а также ряд исполнителей из Германии, характеризующихся по большей части тёмно романтической тематикой. Наиболее популярная в Германии и… …   Википедия

  • cendre — [ sɑ̃dr ] n. f. • XIe; lat. cinis, eris 1 ♦ Résidu pulvérulent de la combustion de matières minérales ou organiques. Cendre de houille, de charbon. ⇒ escarbille. Cendre de bois, de papier, d os, de varech (⇒ engrais) . ♢ Spécialt Les cendres d un …   Encyclopédie Universelle

  • cendré — cendre [ sɑ̃dr ] n. f. • XIe; lat. cinis, eris 1 ♦ Résidu pulvérulent de la combustion de matières minérales ou organiques. Cendre de houille, de charbon. ⇒ escarbille. Cendre de bois, de papier, d os, de varech (⇒ engrais) . ♢ Spécialt Les… …   Encyclopédie Universelle

  • cinéraire — [ sinerɛr ] adj. et n. f. • 1732; lat. cinerarius, de cinis, cineris « cendre » I ♦ Adj. Qui renferme ou est destiné à renfermer les cendres d un mort. Vase, urne cinéraire. II ♦ N. f. Plante herbacée (composées), aux feuilles cendrées et aux… …   Encyclopédie Universelle

  • ken-2, kenǝ-, keni-, kenu-; —     ken 2, kenǝ , keni , kenu ;     English meaning: to rub, scrape off; ashes     Deutsche Übersetzung: “kratzen, schaben, reiben”     Note: various with conservative extensions     Material: I. Leichte basis: Gk. κόνις, ιος f. “dust, ash” ( is… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”