dedo

dedo

dē-do, didī, ditum, ere, hingeben = zu jmds. Verfügung, in jmds. Besitz oder Gewalt übergeben, I) eig.: a) auf dem Wege der Übergabe, Auslieferung, Preisgebung = überantworten, überliefern, ausliefern, preisgeben, ancillas, Ter.: auctores belli, Liv., auctores discordiae, Curt.: Vercingetorigem, Caes.: Hannibalem concitorem belli, Eutr.: verens, ne dederetur (v. Hannibal), Nep.: senatum paenituit dediti principis, die Auslieferung des usw., Liv. – eodem tempore Ti. Numicius Q. Maelius, qui tum tribuni plebis erant, quod eorum auctoritate pax erat facta, dediti sunt, ut pax Samnitium repudiaretur, Cic. – mit dopp. Acc., multos mortales obsides (als G.), Sall. – mit in u. Akk., in pistrinum usque ad necem, Ter.: eos pueros in potestatem, Liv. – m. Dat wem? dedita haec mihi est habitatio, das ist meine mir eigene Wohnung, Plaut.: si ego iniuste impieque illos homines illasque res dedier mihi exposco, tum etc., Formul. vet. bei Liv.: eius rei auctores affinesque Achaeis, Liv.: noxios exposcentibus hostibus, Liv.: alci infamem iuvencum, Hor.: quem reum sententiis iudicum tradidisset, eum telis militum dedere, Cic. – m. dopp. Acc., alqm trucidandum populo Romano, Liv.: alqm vinctum od. nudum hostibus, Cic. u. Vell. – m. ad od. in u. Akk. od. durch bl. Dat. wozu? alqm ad necem (Ggstz. alqm servare), Liv.: alqm alci ad supplicium, Caes. u. Liv.: alqm hostibus in cruciatum, Caes.: alqm alci noxae, Ov., Sen. u.a.: alqm neci, Ov., alqm neci, ne prodigus sit, Verg. – b) auf dem Wege der Unterwerfung übergeben, überantworten, unterwerfen, urbem, agros, aras, focos seque, Formul. vet. bei Liv.: Cirtam, Liv.: regnum, Sall.: manus (bildl. = sich ergeben, sich fügen), Lucr. 2, 1043. – m. in u. Akk., populum Campanum urbemque Capuam, agros, delubra deûm, divina humanaque omnia in vestram, patres conscripti, populique Romani dicionem dedimus, Liv. – bes. dedere se u. im Passiv dedi medial = sich ergeben, kapitulieren, se dedere, Caes., Liv. u.a.: sese dedere sine fraude, Caes.: se suaque omnia dediderunt sine mora, Caes.: bellum se cum iis, ni dederentur, gesturum, Liv.: Helorumque atqus Herbesum dedentibus ipsis (indem sich dieselben Städte selbst ergaben) recipit, Liv. 24, 35, 1: u. Partiz. Perf., si statim deditus (als einer, der sich sogleich ergeben) traherer, Tac.: u. Plur. subst., dediti, die sich ergeben haben, die Unterworfenen, Caes.; auch verb. dediti victique, Liv. u.a. – m. Dat. wem? dedere se populo Romano, Caes., od. se hostibus, Liv., od. velut hostibus se praetoribus, Sall.: se suaque omnia od. se atque oppidum Caesari, Caes.: omnes unius huius se imperio ac potestati, Cic. – m. in u. Akk., se in arbitrium dicionemque populi Romani, Liv.: se, urbem et liberos in dicionem atque in arbitrium Thebano poplo, Plaut.: se prius in fidem quam in potestatem populi Romani, Liv. – m. ad u. Akk., ad Quintum Fulvium Hirpini et Lucani et Volcientes dediderunt sese, Liv. 27, 15, 2.

II) übtr.: a) hingeben, übergeben, widmen, weihen, im üblen Sinne = preisgeben, in die Hände liefern, opfern, gew. m. Dat. wem? Davo istuc iam negotii, Ter.: membra molli somno, Lucr.: aures suas poëtis, sein Ohr leihen, Cic.: animum sacris, Liv.: cum bonis famā fortunisque omnibus alcis cupiditati crudelitatique dedi, Cic.: filiam suā manu occīdere potius, quam ea Ap. Claudii libidini dederetur, Cic.: ded. alqm omnibus periculis, Cic. fr.: collegam liberto, Tac. – bes. oft dedere se, sich hingeben, sich ergeben, sich unterwerfen, sich fügen, im üblen Sinne = einer Sache frönen, se alci, Komik. (s. Spengel Ter. Andr. 63. Wagner Ter. heaut. 681): se amicitiae eorum, Caes.: se patrum auctoritati, Liv.: se desidiae aut maestitiae potius quam litteris, Cic.: se non otiosis disputationibus, sed administrationibus rei publicae, Quint.: se doctrinae, Cic., penitus se doctrinae, Lact. (s. Bünem. Lact. 1, 1. § 1): se duritiae (strengen Lebensart), Nep.: se litteris, Cic.: se altioribus studiis artibusque, Plin. ep.: se ei studio, Cic.: se lamentis muliebriter lacrimisque, Cic.: se voluptatibus, Cic. – mit dopp. Acc., se totum ab adulescentia Catoni, Cic.: se totum patriae od. rei publicae, Cic. u. Nep.: se totum aegritudini, Cic. – m. pro u. Abl., voveo dedoque me pro re publica, Sall. hist. fr. 2, 50 (41), 10. – b) in der Verbindung deditā operā (selten operā deditā), mit Fleiß, geflissentlich, absichtlich, quasi deditā operā quae ego volo tu non vis, Naev. com. fr.: deinde aliquid deditā operā controversiae concinno, Afran. com. fr.: nam ego deditā operā huc ad te venio, Plaut.: deditā operā passim ad illecebras propulsa pecora, Liv.: itaque epistulam misi deditā operā (durch einen Expressen), Cic.: ne nos id, quod faciemus, operā deditā facere videamur, Cic. – / Parag. Infin. Präs. Pass. dedier, Formula vetus bei Liv. 1, 32, 7.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • dedo — (Del lat. digĭtus). 1. m. Cada uno de los cinco apéndices articulados en que terminan la mano y el pie del hombre y, en el mismo o menor número, de muchos animales. 2. Medida de longitud, duodécima parte del palmo, que equivale a unos 18 mm. 3.… …   Diccionario de la lengua española

  • dedo — sustantivo masculino 1. Uso/registro: coloquial. Origen: Colombia, Uruguay. Cada una de las partes en que se dividen en su extremo la mano y el pie. dedo anular El dedo cuarto de la mano, contando a partir del pulgar. dedo corazón El dedo del… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • dedo — dedo, cogerse (pillarse) los dedos expr. equivocarse, cometer error. ❙ «Lo único malo fue que me pillé los de dos...» Gomaespuma, Grandes disgustos de la historia de España. ❙ «Lo más seguro es que se pille los dedos.» Luis Goytisolo, Las afueras …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • dedo — |ê| s. m. 1. Cada um dos prolongamentos articulados que terminam as mãos e os pés do homem e as extremidades de outros animais. 2. Parte da luva que cobre o dedo. 3. Medida equivalente à grossura de um dedo. 4. Pequena quantidade. 5.  [Figurado]… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • dedo — m. anat. Cada una de las prolongaciones articuladas y móviles de las extremidades anteriores y posteriores (manos y pies). Están constituidos por tres falanges (excepto el pulgar que sólo tiene dos) y el conjunto de ligamentos necesarios para su… …   Diccionario médico

  • Dedo — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Dedo (desambiguación). Dedo índice. Los dedos son las extremidades de la mano y del pie del ser humano y de otros animales como los grandes simios. S …   Wikipedia Español

  • Dedo II — († octobre 1075), connu aussi sous le nom de Dedi II, fut margrave de la Marche de l’Est saxonne (appelée aussi Basse Lusace) à partir de 1046 et margrave de la Marche de Misnie à partir de 1069. Il était le second fils de Thierry II de Brehna et …   Wikipédia en Français

  • Dedo — is one of the 180 woredas in the Oromia Region of Ethiopia. Part of the Jimma Zone, Dedo is bordered on the south by the Gojeb River which separates it from the Southern Nations, Nationalities and Peoples Region, on the west by Gera, on the north …   Wikipedia

  • Dedo — oder Deddo ist ein männlicher Vorname. Herkunft und Bedeutung Der Name ist die Kurzform von Dietrich und anderen Vornamen mit „Diet “ oder „De “. Er ist ursprünglich ein Friesischer Name. Bekannte Namensträger Grafen der Wettiner: Dedo I. von… …   Deutsch Wikipedia

  • Dédo — Données clés Nom de naissance Sébastien Dedominicis Nationalité  France Profession humoriste Dédo, de son vrai nom Sébastien Dedominicis, est un humoriste fr …   Wikipédia en Français

  • Dedo IV — décédé en 1124. Il fut comte de Landsbourg. Fils de Thimo Ier de Wettin et d Ida de Bavière. Dedo IV épousa en 1120 Berthe (morte en 1144), fille du margrave de Misnie Wiprecht II (Maison de Misnie) Deux enfants sont nés de cette union :… …   Wikipédia en Français

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”