pacatus

pacatus

pācātus, a, um, PAdi. (paco), im Zustande des Friedens befindlich, in Ruhe und Friede lebend, sich ruhig verhaltend, friedlich, ruhig od. noch in Frieden gelassen, noch unangefochten gelassen, a) eig.: civitas, Cic.: mare, Hor u. Ov.: ager (Gebiet) male pacatus, Cic.: domus, Freundes Haus (Ggstz. domus hostilis), Liv.: ne notā quidem ullā pacatus an hostis sit discerni ac iudicari potest, Cic.: quod insigne pacatorum (ein Zeichen friedlich Gesinnter) esse consuerat, Caes.: nequitia pac., Schlechtigkeit im Frieden, bei friedlichem Benehmen, Cic.: nec hospitale quidquam pacatumve satis prius auditum, quam Massiliam venere, die Stimme der Gastfreundschaft u. des Friedens, Liv.: pacatius ingressi iter, Sen.: pacatius arvum subeant, Ov.: provincia pacatissima, Cic.: pacatissima et quietissima pars, Caes.: pacatissimae gentes, Cic.: pacatissimae Syriae gazae, Cic. – m. Dat., huic pacatus esse, friedlich gegen diesen, Cic. Phil. 7, 24: numini eius pacatissimus, ganz gehorsam, Corp. inscr. Lat. 8, 995. – subst., pācātum, ī, n. u. Plur. pācāta, ōrum, n., α) friedliche Gegend, -Gegenden, Freundesland, sine commeatu vagi milites in pacato, in hostico errent, Liv.: ex pacatis praedas agere, Sall.: qui medius inter pacata et hostilia fluit, Danubius ac Rhenus, Sen. – β) Compar. m. Genet., pacatiora vitae, friedlichere, ruhigere Lebensverhältnisse, Amm. 26, 7, 1. – b) übtr.: illorum oratio pacatior (Ggstz. huius oratio pugnacior), Cic. Brut. 121: compositus et pacatus animus, Sen. contr. 2. praef. § 2: res hilaris ac pacata, ein Gegenstand von heiterem u. friedlichem Wesen (Ggstz. res distracta et operosa), Sen. ep. 66, 24: omnia divina scripta inter se pacata (einträchtig) consistunt, Augustin. serm. 1, 4.


http://www.zeno.org/Georges-1913. 1806–1895.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • Pacātus — Pacātus, Latinus Drepanius, röm. Rhetor, aus Burdigala (Bordeaux), Verfasser eines als Geschichtsquelle wichtigen, 389 n. Chr. zu Rom im Senat gehaltenen Panegyrikus (s. d.) auf Kaiser Theodosius I …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Pacatus — Latinus Pacatus Drepanius, dit « Pacatus » est un rhéteur latin, de religion païenne, né à Bordeaux ou à Agen, et qui fut lié avec Ausone. Biographie Professeur de rhétorique à Burdigala (Bordeaux)[1], Pacatus prononce un panégyrique de …   Wikipédia en Français

  • Pacatus, S. — S. Pacatus (31. Dec.), welcher zu Nantes verehrt wird, ist der heil. Gärtner Phocas. S. d …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • PACATUS Latinus — vide Latinus Pacatus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PACATUS Minutius — Grammaticus, scripsit de Tragicis et Comicis dictionibus, item de proprietate Atticae, ac Doricae linguae. Vide Drepanius …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Pacatus Drepanius — Latinus (or Latinius) Pacatus Drepanius, one of the Latin panegyrists, flourished at the end of the 4th century AD. He probably came from Aginnum (Agen), in the south of France, in the territory of the Nitiobriges, and received his education in… …   Wikipedia

  • Pacatus Drepanius, Latinius — ▪ Gallo Roman orator Latinius also spelled  Latinus   flourished AD 390       Gallo Roman orator and poet, the author of an extant panegyric addressed to Theodosius I at Rome in 389 after the defeat of the usurper Maximus. He was a friend of… …   Universalium

  • DREPANIUS Latinus Pacatus — Auctor Panegyrici Theodosii, Aquitanus. Sidon. Apoll. l. 8. ep. 11. ad Lupum. Auson. Ludus septem sapientum initio. Attento Drepani, perlege iudicio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IRATUS et PACATUS — in tabb. Feudorum, quae Iurasbilia f. Reddibilia vocant, denotant vassallum teneri domino suo reddere castrum, sive in vicem dissentiant ac litigent, sive non. Vide C. du Fresne Dissertat. 30. ad Ioinvillam …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LATINUS Pacatus — Drepano oriundus, Orator, Panegyricum Traiano Imp. cum Maximum tyrannum devicisset, sacravit, A. C. 389 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ПАКАТ —    • Pacātus, Drepanius.          римский ритор во 2 й половине 4 в. от Р. X., земляк и друг Авзония. От него сохранилось произнесенное им в 389 г. в римском сенате похвальное слово в честь императора Феодосия Великого, отличающееся богатством… …   Реальный словарь классических древностей

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”